zondag 19 december 2010

Rapunzeltje heeft dringend een interventie nodig

Ik ben een herfstmens, maar ik ben ook dol op de winter. Ik vind het heerlijk om binnen te zitten met lichtjes en kaarsjes als het buiten donker is. En ik ben dol op sneeuw. Maar er is nu iets heel naars gaande. Het begint er sterk op te lijken dat ik dol op sneeuw was. Deze winter namelijk (en het is nog niet eens winter, het is officieel nog steeds herfst, mind you, maar okay) krijg ik het niet voor elkaar ervan te genieten.

Donderdag kon ik niet naar de kerstborrel van werk door het weer. En vrijdag kostte het me twee uur om op werk te komen. Toen ik pal na de lunch naar de website van het OV ging, zag ik dat er meer en meer lijnen uitvielen. Ik besloot impulsief mijn computer uit te zetten en à la seconde weg te gaan. Ik had een knot in mijn maag, al glibberend op weg naar het busstation. Als er nog maar bussen rijden, als er nog maar bussen rijden. En verhip, er stond nog een bus. Ik kon de buschauffeur wel zoenen want wat bleek: ik had de allerlaatste. Ze hielden ermee op voor die dag, want het was onverantwoord om nog te rijden. In de bus bedacht ik me hoe ik me gevoeld zou hebben als ik iets later van werk zou zijn vertrokken.

Ik wist toen eigenlijk ook al dat het niet meer goed zou komen met mijn visite. Ellen zat hopeloos vast op het vliegveld en de kans dat ze bij ons Chinees zou komen eten was nihil en ik zag de kansen dat ze het überhaupt zou redden ook slinken. Uiteindelijk heeft ze het de volgende dag ook niet gered en heeft ze ook haar blogdiner ook gemist. Het komt vast goed met de sleutel en het vignet, maar ik was bere-teleurgesteld dat ze niet kon komen en zij heeft in haar uppie vele lange uren voor niks doorgebracht op het vliegveld. Pokke sneeuw, dacht ik toen.

Gisteren wilde ik een rondje gaan lopen, maar ik keerde na 3 kilometer weer huiswaarts: dit was vragen om botbreuken #betervanniet.

Toen ik vanmorgen wakker werd, zag ik de enorme berg sneeuw die er vannacht is gevallen. Ik kreeg een sms van de Bevelvoerder dat hij veilig op werk was gekomen, glibberend met de Smart met achterwielaandrijving. De kinderen en ik zijn ingesneeuwd. Ja, we hebben sleetje gereden en sneeuwballen gegooid, maar als ik niet onder schot word gedwongen, kruip ik vandaag die auto niet in. De verveling begint toe te slaan bij de kinderen. Mag ik afspreken met Kind aan Huis? Sorry jongen: ik ga je niet halen of brengen en zijn moeder ook niet. Feyenoord wordt afgelast, dus die afleiding zit er ook niet in. En met mijn hoofd zit ik al bij morgen: hoe ga ik op werk komen? En hoe kom ik bij de fysio? Ik MOET voorbij Utrecht zijn om half 11....hoe ga ik dat doen? Afzeggen is geen optie. Pfff, ik tob wat af.

Het is officieel dit jaar: de sneeuw maakt me niet meer onbezorgd blij. Als ik de gordijnen opendoe, kijk ik ongerust en bedenk ik me de negatieve consequenties. Ik ben bang te vallen en ik ben bang blikschade te krijgen. Dit is een zorgzame ontwikkeling, dit is out of character voor mij. Ik hoop dat onze trip naar Zwitserland mij uit deze neerwaartse spiraal kan halen. Rapunzeltje moet weer van sneeuw gaan houden, wat zullen we nou toch eens krijgen! Als ik de gordijnen opendoe, moet ik blij worden en alleen maar aan een gelukzalig woord denken: "SNEEUW!"

Image Hosted by ImageShack.us

Image Hosted by ImageShack.us

20 opmerkingen:

  1. Zorgjes over morgen gewoon voor morgen bewaren en voor nu lekker genieten van de sneeuw!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Waarom is afzeggen geen optie? Met dit weer kan nu eenmaal niet alles..
    Ik ga misschien vammiddag nog sleetje rijden met m'n oudste en verder blijf ik ook binnen in m'n micro world. Heerlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Sneeuw is prachtig maar ook vaak zo onpraktisch. Sinds mijn moeder 2 jaar geleden haar pols brak op een gladde dag en die pols niet goed recht gezet kon worden, ben ik erg huiverig voor fietsen op glibberige wegen en zodra de vlokken vallen denk ik aan treinen, auto's en fietsen die niet kunnen rijden. Sneeuw blijft prachtig. Als het vakantie is. Met sneeuw en Rapunzel komt het in Zwitserland dus ongetwijfeld helemaal goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Tja, schreef ik laatst ook al (of ik dacht het alleen maar): als je ouder wordt zie je opeens ook de nare kanten van het sneeuwweer. Vroeger was het echt alleen maar lol. Nu maak je je zorgen of je wel daar en daar op tijd bent, zonder al te veel deuken en uitglijders..

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Jij hebt in de eerste plaats een dikke knuffel nodig. Dus bij dezen: KNUF!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Super sneu voor Ellen, voor jou en ook voor de rest van de dames van t blogdiner! Sterkte in de witte wereld!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Relativeer en geniet...er zijn echt ergere dingen....

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hier ook een heel dik pak sneeuw Punzel, maar ik ben daarnet toch een eindje gaan wandelen, je moet toch een frisse neus halen op zo'n dag. Leuk je kereltjes met zijn drietjes op de slee.
    Ook wat sneeuwfoto's gemaakt, ik heb een nieuw cameraatje, de oude was stilletjes overleden dus heb ik van mijn kerstgratificatie maar een nieuwtje gekocht.
    Morgen ga ik ook niet zwemmen want om daar nu eerst een eind voor te glibberen langs 's Heren wegen, dat lijkt me niet verstandig.
    Sneeuw is prachtig om te zien maar van mij mag het nu verdwijnen. Een winter met lekker veel vorst en stralende zon vind ik veel leuker.
    Maak je niet druk om dingen die nog niet aan de orden zijn. Als je er morgen niet door kunt. . . het ov niet rijdt, nou dan ben je toch verplicht om thuis te blijven, lijkt me nogal eenvoudig.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. En die meeuw die symboliseert jou?! ;-)
    volgens mij heb je al een tijdje last van stress, hopelijk valt dat met de kerstvakantie weg!Fijne kerstdagen allemaal. xx

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik zou het prima vinden als die sneeuw gewoon netjes langs de wegen, fietspaden en stoepjes zou vallen.
    Enne: hoezo is afzeggen geen optie? Er is toch nog altijd zoiets al overmacht.
    Wel vervelend dat Ellen niet kon komen want dat was voor jou en voor ons in Harderwijk hartstikke gezellig geweest.
    Jammer dat je er niet bij was joh. Ik had graag wat meer tijd met je gekletst. In 2011 gaan we afspreken.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Misschien heb ik ooit sneeuw leuk gevonden als kind, maar nu kan het me gestolen worden. Maar ik hoop van harte voor jou dat jij je sneeuw-happy weer terug krijgt.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. ik lees je log en had vanallerhande hart onder de riem stekende opmerkingen in mijn hoofd.
    en toen zag ik je mannetjes samen op de slee aan het genieten. en kon ik alleen nog maar 'ahhhhhh' denken ;) *knuf*

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Vrijdag kwam ik met vriendinnetje, die naar de kerstbarbecue van haar vriendjes werk moest treinen, tot de conclusie... Sneeuw is geweldig als je er vanachter het raam, in je warme huiskamer van kan genieten. Sneeuw sucks big time als je de weg op moet.

    Ik hoop dat het morgen meevalt en ga keihard voor je duimen dat je op tijd voorbij Utrecht bent!

    De foto van je Musketiers vind ik trouwens wel weer in de categorie hartverwarmend horen. Word er blij van!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hoewel t al veel ellende heeft gebracht dit weer, blijf ik toch een herfst/winter meisje. Kan er niks aan doen...

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik vind het heerlijk. Maar ja, ik werk dan ook in m'n eigen achtertuin :-)!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. ach, binnen een jaartje ben je al de miserie vergeten en denk je weer 'joepieee sneeuw' als de eerste vlokken vallen - zo gaat het ook met kindertjes kopen ... toch ? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ja, het is jammer als je je eerste onschuld een beetje kwijtraakt, maar dat hoort bij volwassen worden. Als er iedere winter zo veel sneeuw blijft vallen, wennen jullie er vanzelf aan. Maar voor nu geldt: overmacht is overmacht. Wat niet kan, kan niet. Als je 39 gr. koorts had, kon je ook niet. Er zijn ergere dingen in de wereld. Wil je nog meer cliché's horen? Als jij het niet verantwoord vindt om naar Utrecht te rijden, moet je het gewoon niet doen. Kijk nou eens naar die foto met die drie kostbare musketiers er op! Dat weegt toch niet op tegen een zakelijke afspraak met de kans dat je in het ziekenhuis terecht komt? Mijn dochter (de oudste) ging vandaag op weg om haar kind te halen die in Brabant aan het logeren was en ze is teruggekeerd nadat ze twee auto's op de snelweg had zien spinnen..... Wat niet kan, kan niet!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. alles gelezen hoor
    ook van de trouwdag en de juf.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. De gedachte dat de winter nog moet beginnen, stemt mij ook nederig... En inmiddels durf ik ook niet meer goed te gaan lopen nadat ik in het journaal hoorde over lange wachtrijen i.v.m. botbreuken.

    BeantwoordenVerwijderen