vrijdag 1 juli 2011

Onder formeel protest noodgedwongen akkoord

Onderstaande heb ik gezegd en geschreven in gesprekken en e-mails naar de school. Naar alle gelederen. Ik ben blij dat ik het allemaal, woord voor woord, letterlijk zo heb gezegd. Onderkoeld. Ik heb mijn gelijk gekregen omdat ze allemaal stotterden en wisten dat ik gelijk had. Maar er is niks teruggedraaid. Maar ook dat wist ik van te voren. Spelmaker heeft me gesmeekt hem niet van school te halen naar een andere school. En die smeekbede is dan ook werkelijk de enige reden dat ik dat nou juist dat niet heb gedaan.

Ik geloof best dat de kindjes uit de andere klas aardig zijn, maar waarom wordt hij van zijn vriendjes losgerukt?

Natuurlijk maakt hij vast wel weer vriendjes, maar waarom is het nodig hem te dwingen?

Jullie geven alleen geforceerde argumenten waarom het minder erg zou zijn dan ik naar onze realiteit voorspiegel, maar ik hoor nul argumenten waarom jullie het überhaupt doen. Waarom er goede redenen zijn om het wel te doen, hem als enige wegsleuren uit het hechte kliekje van 4 lieve jongens die al 5 jaar lang bij elkaar in de klas zitten

Als het kliekje niet zo hecht is in de klasdynamiek zoals jullie claimen, waarom zijn ze dan alle 4 huilend thuis gekomen? Waarom hebben de drie andere moeders mij aangesproken omdat hun zoontjes net zo verdrietig zijn als de Spelmaker omdat hij niet meer bij hen in de klas zit? Het was er niet? Die dynamiek? Nee. Die was er wel. De juffen hebben gefaald omdat ze het niet hebben gezien.

Het is in het belang van de school beter om dit te doen. Niet in het belang van mijn kind. Dat dit het belang van mijn kind juist schaadt, is voor jullie geen argument om iets te veranderen. Dat vind ik erg.

Ik ben niet gecharmeerd van het argument "als we ja zeggen tegen jou, staan morgen alle ouders op de stoep". Als jullie beslissing weloverwogen is, mag toch iedereen op de stoep staan? Dan krijgen ze te horen waarom. Maar die argumenten heb ik niet gehoord. Dus ja, dan snap ik wel dat je bang bent voor ouders op de stoep!

Pardon? Ik moet het zien als een kans voor Spelmaker? Dwingen afscheid te nemen van vriendjes en starten in een nieuwe klas waar hij nul vrienden heeft is een kans voor hem? Hij heeft niet gevraagd om deze kans, hij wil bij zijn vrienden blijven!

Ik wist van te voren dat niets wat ik zou zeggen jullie besluit zou veranderen. Jullie besluit was bij voorbaat gegoten in beton. Ongeacht of er betere argumenten waren voor iets anders. Dat maakt jullie besluit per definitie ongeldig. Of op z'n minst uitermate slecht.

Ik ben weggelopen met een uitsmijter. Ik heb het tegen de directrice en de adjudant gezegd. Ik heb het wel moeten oefenen hoor, maar ik heb het gezegd. Oh, wat een genoegdoening dat ik dit heb gezegd:

Spelmaker gaat het redden in de nieuwe klas. Het gaat goedkomen met hem. En dat heeft alles te maken met de Spelmaker zelf en helemaal niks met jullie besluit. Sterker nog. Ondanks jullie besluit.

Ik heb één argument wel gevoeld, maar ik heb ervoor gekozen dat ene ding niet te zeggen (al had ik het graag gewild in mijn emotie). Ik zei het niet in het belang van de rest van de schoolcarrière van Spelmaker en die van mijn andere twee zonen aldaar. Het was namelijk een emotioneel argument. Alle andere argumenten zouden verdedigbaar zijn geweest als ze konden en dat was waar ik op uit was. Onderstaande was mijn emotionele schreeuw die me zwak zou hebben gemaakt:

Als jullie 4 kinderen doodongelukkig maken, 4 kinderen huilend naar huis sturen, ongelukkig het jaar uitsturen, de zomer insturen en ongelukkig het nieuwe jaar insturen, en jullie kunnen niet uitleggen waarom dat een goed idee is, kan ik tot geen enkele andere conclusie komen dan dat het officiële schoolbeleid "kindje pesten" is. En hoe wil je dat rijmen met jullie Christelijke signatuur.


Ik zal jullie melden wanneer het moment gekomen is dat ik dit verhaal kan vertellen zonder de intense woede en frustratie te voelen die ik nu voel.

#ikrukhaarhoofderaf
#jufgevondenzonderhoofd

34 opmerkingen:

  1. Mijn reactie op jou laatste zin: ik vrees dat dat nog heel lang zal duren....
    En dat wat jij wel gedacht maar niet gezegd hebt; ik ben bang dat ik dat wel gezegd en niet alleen gedacht zou hebben.
    Ik vind de Spelmaker een stoere vent en zijn moeder de beste moeder die hij zich kan wensen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Pfoe.. wat een goede zinnen allemaal. Heb je uberhaupt ergens in het verhaal nog een argument gehoord waarom hij naar de andere klas is? Ik bedoel.. is de klas van z'n 3 vriendjes te vol als hij niet weg had gemoeten? Waarom juist hij?! Ach.. laat maar. Je zal je weer boos maken. Je hebt het geluk een zoon te hebben als Spelmaker. Het komt goed. Jammer alleen dat het goed moet KOMEN en niet gewoon goed was GEBLEVEN... Grrrrr!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Pffft, ik word gewoon verdrietig als ik dit lees. Wat een flauwekul van de school om dit zo te doen. Ongelooflijk. Ik weet echter ook zeker dat de Spelmaker het gaat redden. Natuurlijk wel. Hij gaat vast snel wennen. Vast ook nieuwe vriendjes maken. Goed dat je het in ieder geval heel duidelijk gemeld hebt, dat je niet tevreden bent met hoe men hiermee om is gegaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jeetje, wat is dit een rare actie van school. Kennelijk absoluut geen enkel oog voor het belang van het kind etc...Onbegrijpelijk ook hoe volhardend ze dan ook kunnen zijn in hun overtuiging zonder enige vorm van uitleg die ergens op slaat. Sneu voor Spelmaker. *geen woorden voor*

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Spelmaker heeft de beste mama van de wereld en jij hebt de beste zoon van de wereld.

    Dat jullie nou juist de ***** juf / directrice van het land hebben is oneerlijk en gemeen en stom en nogveelmeer.


    "Heb je vijanden? Mooi zo! Dat betekent dat je ergens
    je nek voor uitgestoken hebt op een bepaald moment in je leven." (Winston Churchill)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. KPN, AH, Shell, AKZO, ING, ABN-AMRO: ze werken marktgericht. Daarom gaat het zo goed in dit land. Dus moeten het ziekenhuis, het verzorgingshuis, het museum, het orkest en ja, ook de school, marktgericht werken. De klant past zich vanzelf aan, toch?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ja, dit is weer een van die verschrikkelijk stomme acties die vooral met macht te maken hebben..... Hij gaat het heus redden hoor wat vrienden betreft, maar zijn vertrouwen in volwassenen met macht heeft natuurlijk een verschrikkelijke deuk opgelopen.... Ik ben van mening dat ouders vaak veel te lang aarzelen om hun kind(eren) van school te halen. Ik zou me volgend jaar maar eens op mijn gemak oriënteren op een andere school voor je drie musketiers, want als je eenmaal in de loopgraven zit allebei, kom je daar bijna niet meer uit. Iedere volgende opmerking van jou, kunnen ze al helemaal niet meer plaatsen en iedere ergernis van jou (hoe terecht ook), brengt al die andere onopgeloste zaken naar boven.... Je musketiers hebben geluk met een moeder die voor ze op de bres springt, dat so wie so. De school verwoordt precies hoe ze zich voelen: ze KUNNRN niet naar de ouders luisteren, want dan is hun gezag papierdun geworden. Ik heb eens een keer een verhaal gelezen van twee 'autisten' die samen in een inrichting zaten. Ze praatten nauwelijks, maar zeiden af en toe een getal om dan weer voor weken te zwijgen, daarna zei de ander weer een cijfer. Na een tijdje die cijfers opgeschreven te hebben, kwam de leiding er achter dat ze elkaar steeds grotere priemgetallen opgaven. Wat denk je dat de leiding doet? Die zetten die twee mensen uit elkaar, want 'dat is abnormaal gedrag' Ze waren makkelijker te hanteren als ze gewoon 'verstandelijk gehandicapt' waren......... Misschien was de vriendschap tussen vier gezworen kameraden wel bedreigend voor de schoolleiding.........

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik kan me de spagaat goed voorstellen lieve Rap, want je zou hem toch gisteren ipv vandaag van zo'n school afhalen. Maar ja, een smeekbede van je kind gaat je ook niet in je koude kleren zitten. Ik snap best dat het voor een schooldirectie een moeilijke taak is om alle ouders tevreden te stellen, maar wat verdrietig om te lezen dat zo'n zelfde schooldirectie, als er dan besluiten worden genomen, deze niet met goede argumenten kan/wil onderbouwen. Frustrerend vooral, omdat je idd - zoals je aangeeft - het in beton gegoten besluit - never nooit kunt aanvechten, al ga je op je kop staan en het enige belangrijke is toch het welzijn van je kind (dat zouden zij toch moeten snappen). Knap dat je het zo hebt kunnen verwoorden en je stem laat horen, ondanks de zgn. 'dovemans oren' (ik geloof dat ook ik je laatste, maar niet minder waardevolle (emotionele) argument voor hun voeten had gegooid). En natuurlijk komt het goed met die geweldige knul van jullie (en zijn vriendjes) en ik hoop dat ze de dynamiek op het schoolplein weer snel te pakken hebben volgend schooljaar :-). Dikke knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Gewoon melden bij de schoolinspectie. het belang van het kind dient voorop te staan en niet de wazigheid van een school zonder oog voor dat wat straks in de maatschappij onontbeerlijk is: vriendschap.
    Als de school ook maar enig oog heeft voor alles buiten het schoolplein, met name leefbaarheid in de wijk eromheen, zouden ze dit niet doen.
    Dit staat haaks op elk project wat leefbaarheid aanwakkert en stimuleert.
    `dus jij hebt samen met die 3 andere moeders, argumenten zat om een klacht tegen de schoolleiding in te dienen bij de schoolinspectie.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ow en BTW, ik vond gisteren een hoofd in de Paleistuinen van Erwtkingdom™! Wat kun jij vanuit Rapunzeldorp ver gooien zeg!
    Ik heb het in de groene bak gegooid, t' smoelwerk stond me niet aan. 't had wel een heel verbijsterde blik..... :-D

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Tjee zeg, wat een ijzersterke argumenten heb je gebruikt! Echt, helemaal goed en ook zó waar dat ze zelf ook precies in de gaten hebben dat ze er niets tegen in kunnen brengen. En het is het héél knap dat je het laatste niet gezegd hebt, ik weet niet of ik zo sterk was geweest want het is logisch als er toch veel emotie bij komt kijken! Knuf voor jou én voor je spelmaker!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Was idd bijvoorbaad al een verloren zaak. soms begrijp leerkrachten niet dat kinderen ook een gevoel hebben. Ik vind je moedig dat je het zo mooi binnen de grenzen hield Ik weet niet wat ik had gedaan. Waarom moeten mama's altijd vechten als leeuwen voor hun kinderen....?


    Is dat hoofd al gevonden......?
    Volgens legende is voetbal zo ook gespeeld eeuwen her in Schotland, voetbal met afgehakt hoofd.....

    BeantwoordenVerwijderen
  13. spelmaker wilde nooit doorstomen naar een volgende klas (ondanks het feit dat hij het op zijn sloffen aankan) omdat hij niet bij zijn vrienden weg wilde.

    We hebben gisteren een goed gesprek gehad.

    Nou jongen, zei ik, wat dacht je ervan? Ga je je best doen? En gisteren gebabbeld met moeder van Kind aan Huis....wellicht als hij doorstoomd kan hij bij Kind aan Huis in de klas?

    Nou ja....laten we eerst dit jaar maar even afwachten...

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Begrijp ik nu goed dat hij een klas over 'mag' slaan? En dat dat geregeld is zonder overleg met jullie als ouders? Dat kan toch sowieso niet?

    Protest dat alleen formeel is, is het meest frustrerend :(.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. @carla: nee, nee: hij wordt in een andere parallelgroep gezet. Weg van zijn vriendjes...

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik begrijp je emoties als moeder heel goed, maar je wilt niet weten hoeveel ouders het niet eens zijn met de plaatsing van hun kind in een bepaalde groep. Daar kun je als school echt niet aan beginnen. En geloof me het gebeurt regelmatig dat vriendschappen van buiten school in een groep niet te zien zijn......Jullie verdriet begrijp ik, maar ook dat school bij zijn besluit wil/moet blijven. En als je geen vertrouwen meer in school hebt, iets anders zoeken......volgens mij heb je alleen maar negatieve verhalen, tenminste die staan alleen maar op dit blog......wat let je.....zeker nu hij toch in een andere groep moet wennen. Je moet er toch niet aan denken nog ruim 8 jaar kinderen naar een school te moeten brengen waar je geen goed woord voor over hebt.....

    Mieke

    BeantwoordenVerwijderen
  17. @Mieke: daar kan je op individuele basis wel aan beginnen als je besluit gebaseerd is op argumenten en je toe kan geven dat je een fout hebt gemaakt op individuele basis. Dan kan je verdedigen dat je niet alles omgooit. Dan mogen ale ouders op de stoep staan.

    Bij voorbaat roepen: ik verander niks ook al zit ik fout, ook al vermorzel ik een kind is pertinent fout.

    Maar jouw argumentatie klopt helemaal bij onze school. Je zou er zo kunnen solliciteren.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Mieke: ik werk op een Jenaplanschool, waar dus elk jaar, door de hele school, groepsverschuivingen plaatsvinden. En dan zijn er inderdaad wel eens ouders die dan op de stoep staan en vragen om uitleg of een verzoek tot overplaatsing doen. En daar staan wij als school meer dan open voor, staat ook altijd in de begeleidende brief. Leerlingen in een groep plaatsen gebeurt bij ons altijd weloverwogen, maar soms gaat er iets mis. Er is altijd wel een oplossing, zeker wanneer ook ouders met weloverwogen argumenten komen. Dus ja, daar kun je als school echt wel aan gaan beginnen. Omdat het altijd een klein percentage ouders betreft en we het nog altijd over kinderen hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Het meest onbegrijpelijke vind ik dat dit alles kennelijk gebeurd zonder een opgaaf van reden(en). Over die reden valt hoogstwaarschijnlijk ook te discussieren, maar de willekeur ligt er nu dik boven op. De door jou zo keurig ingehouden (respect!) emotionele reactie kun je met zo'n reden al voorkomen. En dat is nou juist wat nog lang de pijn zal veroorzaken.
    Als op de school van mijn kinderen een juf Nancy zou werken, zou ik denken dat haar reactie hierboven stond. Zoals al eerder aangegeven is het ieder jaar een gepuzzel voor het team omdat ieder jaar kinderen doorstromen naar een nieuwe groep vanwege klassen met twee groepen in één. Ondanks de overwogen klassenindeling is er altijd ruimte voor het aantekenen van protest. Na een gesprek met de directie wordt vervolgens besloten of er alsnog van de indeling wordt afgeweken. Uiteraard heeft dit vervolgens consequenties voor andere leerlingen. Het afwijken van de oorspronkelijke indeling hoeft in praktijk niet zo vaak te gebeuren, eenvoudig weg omdat de directie c.q. het team de (ge-emotioneerde) ouders en kinderen kan overtuigen met steekhoudende argumenten.
    Uiteraard gaat Spelmaker het redden; Spelmaker zou Spelmaker niet zijn. Maar 'Communicatie' moet 'ie, volgens mij, niet op school leren. Zonde.
    Oh enne... vriendschappen buiten de school die binnen de school niet te zien zijn?? Mijn inbeeldingsvermogen gaat vrij ver, maar die komt niet binnen. Binnen een school werken toch mensen die met kinderen kunnen lezen en schrijven? Maar da's wellicht naief gedacht van mij.
    Go Spelmaker, laat ze een poepie ruiken!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ik heb er een hele tijd over nagedacht wat ik hier nou weer van moet vinden. En ik bewonder het van je dat je laatste argument niet hebt gebruikt. Dat had ik namelijk wel gedaan, en mss nog wel meer. Ook zou ik mijn kinders van school halen denk ik, want een echt gezond overleg is kennelijk onmogelijk. Maar dat ben ik, en jou kind wil blijven. Ook al zo stoer, die knul van je.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Wat een pijnlijk stukje.
    Groepsdynamiek is een ruim begrip. Iedere school gaat daar anders mee om. Ik heb ook eens geprobeerd een sterk bevriend stel jongens uit elkaar gehaald, omdat er niet mee te werken viel. Echter realiseerde ik me dat ze elkaar nodig hebben. Ze hebben steun aan elkaar. Zonder elkaar zouden ze zichzelf niet zijn. Dan maar iets meer bikkelen, maar ik heb ze toch bij elkaar gelaten.

    Ik vind het onder de gordel om een mening te hebben over een andere school, al kan ik als moeder goed begrijpen hoeveel pijn dit moet doen. Ik denk dat het fijn was geweest als er ruimte was geweest voor jullie verhaal. Als je gehoord was.

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Solliciteren, nee dank je wel, als ik je verhalen lees zou ik echt niet op die school willen werken, laat staan mijn kinderen er naar toe sturen. Nee hoor ik zit goed......wij werken op onze school juist erg kindgericht en hebben door het jaar heen tevreden ouders. Bij een nieuwe groepsindeling, die weloverwogen gemaakt wordt komen er wel eens negatieve reacties......onze I.B.-er zegt dan, als u geen vertrouwen in ons hebt, gaan wij een ander gesprek voeren.....ouders blijken dan het vertrouwen wel te hebben, maar zijn even in hun ziel geraakt....begrijpelijk.....uiteindelijk komt het met (bijna) alle kinderen goed....En als dat echt niet zo is, wordt er wel een oplossing gezocht....natuurlijk.....en...echte vriendschappen blijven ook buiten hun eigen klas bestaan is mijn ervaring als moeder.Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Parallel klassen, twee groepen in een klas, ieder jaar door elkaar husselen, ik ben de weg kwijt. Mijn kinderen zitten op een gewone openbare school en daar worden in de klassen ingedeeld vanaf groep 3 en daarmee zit je dan samen tot en met groep 8. Gewoon ieder in zijn eigen groep. De enige wisselingen zijn kinderen die verhuizen (van school.
    Groetjes Nikki

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Balen dat je dat gewoon opgelegd krijgt he, zo'n klasseindeling. Hij zal het vast redden, het is een leuke aardige sociale jongen toch? Maar ik kan me voorstellen dat jij jezelf zit op te vreten....

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Oja, bij ons op school gaat het als volgt: je mag 3 vrienden opgegeven waarbij je kind graag wil zitten, de indeling wordt gemaakt met die wensen in het achterhoofd. Daarna géén inspraak meer mogelijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Raar ook dat er tussen de jaren door geschoven wordt met kinderen. ooit was er ook sprake van dat DJ van 2 naar 3 in een andere groep zou komen met nog 3 kinderen. Een goed gesprek met wederzijdse argumenten heeft er toen voor gezorgd dat de 4 kinderen die er dat jaar als laatste waren bijgekomen werden overgezet en DJ kon blijven. Het is heel vervelend als een school zich zo arrogant opstelt als bij jou; een machtsspelletje wat ze bij de inspectie ook graag willen weten denk ik. Ondertussen heb jij een bijzondere zoon, die ervoor gaat zorgen dat het goed komt volgend schooljaar. Gelukkig heeft het aan zijn moeder ook niet gelegen... Knuf.

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Ja, jouw reacties begrijp ik helemaal. Ik zou ze zelf alleen nooit (hebben kunnen) gebruiken. Ik sla dicht in zo'n discussie. Kan mijn woorden totaal niet meer vinden. Maar begrijp zo goed je boosheid. Sterkte daarmee.
    Veel liefs, Gerda (die zo blij is van die hele lagere school-zooi-shit af te zijn).

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Ik kan je enorme boosheid en emotie helemaal invoelen. Ik krijg nog steeds vlekken voor mijn ogen als ik denk aan de tijd dat we met onze oudste zoon worstelden op school.

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Hoi,
    Ik kan me jou zoooo voorstellen, je bent verdrietig en boos omdat je kind boos is en toch energie zal moeten stoppen in het opnieuw vrienden maken. Wij hebben ook een zoon met voorsprong zoals je misschien nog weet, maar een school die hier amper wat mee gedaan heeft. Maar heel gevoelig is en een schoolwissel daar wil hij niet eens aan denken. Jullie spelmaker heeft gesmeekt te mogen blijven, wat moet je dan??? Wat kosten dit soort dingen toch energie he? Dat vechten tegen "autoriteit". Ook wat onze school betreft vraag ik me weleens af waar de eerste prioriteit ligt, het lijkt niet te liggen bij het kind en zijn "ononderbroken leergang". Ik hoop dat je het voor elkaar krijgt om dit achter je te laten, want je moet nog zolang met deze school....

    Filiz

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Ik krijg nog wel eens bultjes van de gang van zaken op de basisschool. Die van mij zijn e al een poosje weg, gelukkig. Niet dat het alleen kommer en kwel was, maar d eschoonheidsprijs verdiende het niet, al die jaren. Christelijke inslag geeft geen garantie voor naastenliefde. Dat heb ik helaas ook gemerkt.
    Ik denk ook dat Spelmaker het wel redt. Maar: het had niet gehoeven, dat is nu net het punt. Ik maak een diepe buiging voor je optreden!

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Ik was wat druk en loop mega achter met blogs lezen, maar wil nog even verlaat reageren dat het jammer is dat het inderdaad zo is gelopen als je al verwachtte. Ik hoop zo dat het komende schooljaar een fijne gaat worden voor jullie allemaal!

    BeantwoordenVerwijderen
  32. Ik had dit nog niet gelezen - nu ben ik extra blij voor de spelmaker dat vriend D wél bij hem in de klas komt!

    BeantwoordenVerwijderen