dinsdag 14 december 2010

Rapunzel heeft er een mening over...

Om mezelf een beetje af te leiden van het leed van Wijzemans (hij heeft enorm veel pijn), ga ik over iets anders loggen. Ik ga het loggen als Rapunzeltje zijnde. Er was namelijk sinds kort een minieme kans dat ze (en zij die hen kennen) mijn vorige log kenden dus durfde ik het toen niet te loggen. Maar de kans dat ze mijn nieuwe alter ego kennen is astronomisch klein en de kans dat ze me gaan zoeken is kleiner dan de kans dat Pasen op Pinksteren valt, dus durf ik het nu wel.

Ik heb in mijn nomadenbestaan in logland al wel eerder wat verhalen over (in chronologische volgorde) Vriendje-Plaaggeest-Weer Vriendje uit de klas van de Spelmaker geschreven. Een kindje uit een fanatiek Ajax-nest. Met een vader die geestelijk niet ouder dan 12 is geworden. Ik hoop dat deze sumiere beschrijving een feest der herkenning oproept bij sommigen. Ik zal niet de hele context neerpennen, want dan ben ik morgen nog niet klaar. (Hmmm....logje in meer delen? #idee) Enfin, dit verhaal an sich is al smeuiig genoeg, zelfs zonder context! Lees ende leedvermaak, zou ik zeggen...

Spelmaker en Ventje schelen een maand. Ze zitten al vanaf groep 1 bij elkaar in de klas. Ventje heeft een jonger zusje dat 2 jaar jonger is, Spelmaker had toen slechts één broertje, dat 3,5 jaar jonger is. Op het moment dat ik zwanger raak van Draakje bekent de moeder van Ventje me, dat ze moeite heeft met mijn zwangerschap omdat ze er zelf graag ook drie had gewild, liever nog meer, maar dat hij wilde stoppen met twee. Ze was toen ooit per ongeluk zwanger geraakt van een derde, maar dat werd een miskraam en nu was de kans voor altijd bekeken. Ik begreep dat en voelde met haar mee. Ik snapte de wens volkomen; mijn derde wens werd wel bewust geaccordeerd door de Bevelvoerder en met het fenomeen miskraam was ik ook "drievoudig hoezee" bekend, dus ik had dus enorm veel medelijden met haar.

Toen Draakje een half jaartje oud was ging haar dochter naar school en stond ze huilend op het schoolplein. Nu had ze geen kindjes thuis meer. Guess what. Drie maanden later was ze wederom per ongeluk zwanger van een derde. Vader van Ventje was in shock, zei ze, glimlachend met een "I know nothing" blik alsof ze Manuel uit Fawlty Towers was. Derde kindje kwam en is anno nu inmiddels bijna twee.

Ik ben niet van de directe confrontaties maar ik houd niet van oneerlijke mensen; ik heb niet zoveel contact meer met haar.

Nu kwam ik haar dit najaar tegen op het voetbalveld. En....guess what: Ze is per ongeluk weer zwanger. Van een vierde. Haar man was in shock geweest. Maar ja, ze was nog aan de borstvoeding en dan wil je geen pil slikken want dat kan niet goed zijn, toch? Diezelfde "I know nothing" blik in haar ogen. Oh ja, en ze zeggen dat je psychische problemen kan krijgen van een abortus, dus ja, ...

Had ik al gezegd dat ze 45 is?

Iedereen om haar heen roddelt: ze is baby-verslaafd. Een redelijk onoplosbaar probleem, lijkt me. Andere vrouwen roddelen dat hij een keer de kuiten gaat nemen (is dat een uitdrukking van Rapunzelbuurdorp of is dat een landelijk aanvaarde uitdrukking?)

Rapunzeltje heeft ook haar mening. Ik vind: tot drie keer toe per ongeluk zwanger worden is stierenpoep! (Hij was er ook bij...trouwens) Maar mensenlief: mams is 45, en heeft er 3 rondlopen...kinderen krijgen is topsport en niet zonder risico. Je hebt een verantwoordelijkheid naar je 3 kinderen. Je kan serieus het loodje leggen bij een bevalling! Ik vind dat je de plicht hebt om zo lang mogelijk vertikaal te blijven.

En de andere kant van mijn mening: "quess what"....ook deze laatste wordt een keer groter. En op moment X komt er geen 5e (6e?) meer als je geen kinderen meer kan krijgen...ben je dan al je oudere kinderen beu?

Rapunzeltje heeft er een mening over!

23 opmerkingen:

  1. Tsja...-eh- bijzonder verhaal. Kun je niks mee, met zulke mensen. En zolang ze die weinige hersencellen die ze heeft maar niet doorgeeft aan haar kids ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh, daar hebben we het nog over gehad tijdens de bloglunch. Wat een toestand zeg. Als ik die man was dan liet ik toch op z'n minst een knoop in mijn masjien leggen.
    En inderdaad 45 en al drie gezonde kinderen. Vind het wel erg het lot tarten hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ohja... Ooit vriendin van mij raakte op haar 17de zwanger van een tweeling. Per ongeluk. "Ja, ben beetje slordig met de pil" Paar jaar later: manlief wil het bij deze twee houden (en een pleegkind inmiddels), maar zij sluit niet uit dat er tzt per ongeluk toch nog een kindje komt. Ik vraag me opeens af hoe per ongeluk die tweeling was. Ik mis haar niet als vriendin.

    Kinderen krijgen moet je samen doen (en niet alleen het 'maken'). En daar moet je samen achter staan. Mijn mening. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Per ongeluk kinderen krijgen vind ik wel gevaarlijk...... voor je relatie en ook voor je kinderen. Ik kan me voorstellen dat je afstand neemt van haar. Wat moet je hiermee?
    En hier zeggen ze: de kuierlatten nemen.....

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een verhaal! Erg egocentrische acties van die moeder, alsof het alleen maar om haar behoefte aan baby's draait. Ik hoop van harte voor die kinderen dat ze uiteindelijk ook door hun vader gewenst zijn!
    En dat vader inderdaad niet de kuierlatten neemt (ik kom uit t Oosten weg)..

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Auw! Wat doet dat zeer aan mijn hart, denkend aan de kinderen die er zijn. De oudste, de enige die telt voor vaders (schreef je ooit, weet niet hoe het nu is), de andere 2, straks een vierde... Allemaal worden ze groter, en zijn ze dan minderwaardig? Of heeft moeder angst om haar eigen leven te vullen... Je hoort.. ook ik heb wel een mening.

    Drie keer *oeps* zwanger... dat is té veel... van haar, maar toch ook van hem?

    Grappig, maar ik had niet verwacht dat je onderwater ging vanwege hen, dat is dan weer apart om te concluderen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Nou sorry hoor maar die man is er toch ook zelf bij hoor en geloof me mijn lief heeft ook 4 kinderen waarvan 1 gepland en de rest was OEPS zwanger
    tsss
    ik geloof daar tot op heden geen zak van mevrouw wilde gewoon g aan haar binden en kon het niet linksom dan maar rechtsom !
    Borderliner....

    enfin ik heb dus ook een mening

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dat soort verhalen geloof ik nooit zo. Willen ze gewoon niet allebei 'veel' kinderen, maar willen ze dat niet zeggen voor het geval het 'niet lukt'? Ik ken ook iemand die altijd dramatisch heeft gedaan over haar twee zwangerschappen. Later over ziektes, afwijkingen of syndromen die ze hadden. Alles wat ze er ooit over verteld heeft, lijkt inmiddels schier onmogelijk waar te zijn (ze zijn gewoon een heerlijk burgerlijk gezinnetje!), maar zij lijkt ziekelijk te zijn ten aanzien van leed waar andere mensen hun medeleven over tonen. Ik heb nu niet meer zo'n zin om er in te trappen; wel lullig voor het geval er opeens echt 'iets' is.
    Enne... 'de kuiten nemen'... nee... 'de benen nemen' of 'de kuierlatten aantrekken' is hier volgens mij meer gebruikt

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Tja, ik heb er ook een mening over...... Het heeft alleen niet zoveel zin. Als ze maar goed voor haar zo fel begeerde kinderen zorgt, verder maakt het me niet uit. Tenslotte is zij degene die moet leven met leugen of niet, tenslotte is zij degene die straks misschien zonder vent verder moet leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Waar ik mij dan toch over kan verbazen is die grote openheid naar anderen toe, en naar je man niet!

    En aantal kinderen? Ik denk niet dat het aantal uitmaakt. Het gaat er om welke band je met de kinderen hebt en met elkaar. Dat is veel belangrijker.
    En kijk je jaren verder..... dan komen er (schoon)kinderen bij!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. @Wiek: ik ben niet vanwege hen onderwater gegaan, maar over ze kunnen loggen zo is een bijkomend voordeel :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Was hij er wel bij? dat is de vraag waar ik mee blijf zitten, maar ja ik ben een achterdochtig typetje. je zou er een soap van kunnen maken Running Rapunzel (die naam is leuk!), leest wel lekker hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. De kuiten nemen, dat zeggen wij hier niet hoor! Wel leuk trouwens, misschien moet ik ermee beginnen...

    En tja... eerlijk gezegd heb ik ook zo'n schoonzus, kan er geen genoeg van krijgen. Het gevoel is blijkbaar sterker dan de rede. Maar haar man was nuchterder en heeft voor sterilisatie aan zijn kant gekozen.

    En het is inderdaad niet eerlijk als je samen afspreekt niet, dan toch "stiekum" wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. @Yvonn: vreemd he, dat soort mensen bestaat inderdaad! Ik ken er ook een, en heb daar jaren over gedaan voor ik het door had! Inmiddels praat ik alleen nog over het weer met haar (-;

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Mijn mening???
    Een egoïstisch, leugenachtig kreng + een slappe vent =
    4 zielige kindjes, die altijd de dupe zijn, zonder ruggegraat, of ze moeten nog sterke genen van een andere generatie in zich hebben...hopen we dan maar.
    Zo, dat lucht op....
    Groetjes, Margot

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik deel je ehm mening helemaal hoor, en ja het si heeerlijk zo eens annoniem te kunnen bloggen/stoom afblazen... ( ik heb diverse logjes geschreven die ik niet kan plaatsen vanwege de ehm bekende meelezers) ( maar zelfs het schrijven was al heelrijk :-) )
    maar ik deel ook de mening van baasbraal...t is wel een stom persoon, en daarbij geloof ik zoiets ook nooit helemaal, zeker als het er meer dan 1 is...onglukkies... dan denk ik wellicht wilden beide stiekum toch nog wel?En als ze er dan maar goed en liefdevol voor zorgen....babytjes blijven vast altijd leuk denk ik zelf... net als puppys en kittens? :-)( maar daar heb je er ook geen kuddes van in je huis ;-) )

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Hmmm, zwanger van de vijfde en ook een gevalletje van *oeps*..wat zegt dat dan over mij..? Maar goed, hier geen sprake van bedrog gelukkig en we staan er samen achter.
    Wat die vrouw uit jouw verhaal betreft snap ik niet hoe ze hiermee weg denkt te komen. Dat is toch geen basis?!? En hij had actie moeten ondernemen. Baby's maak je nog altijd met z'n 2-en. Dus als hij er klaar mee was, hup voor een knip. Heftig verhaal, maar ik heb vooral te doen met de kinderen...

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Tja, ik hou ook niet zo van oneerlijke mensen, trouwens wie wel?

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Je hebt een mening die ik deel. Bij een van je eerste logjes hierover had ik medelijden met haar, maar hier kan ik niet bij. Een keer per ongeluk, dat kan iedereen overkomen. Een tweede keer kan nog te verkopen zijn (mits je heel overtuigend bent), maar een derde keer? Die man moet dat toch ook een keer snappen? Als ik hem was had ik er allang 'per ongeluk' een knoop in gelegd.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Oei... wat heb ik daar mening over? Ik hou niet van oneerlijkheid. Unerstatement.... ik HAAT oneerlijkheid! Hoewel ik me wel kan voorstellen dat mensen 4, 6 10 kinderen willen/nemen (neem je kinderen? Of krijg je kinderen?) Dit is iets moeilijks dus... Aan de ene kant... aan de andere kant... en tegelijkertijd besef ik me: deze twee factoren samen zijn niet te verenigen voor mij... Dus: ik ben het wel met je eens, denk ik... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  22. op z'n zachtst gezegd: apart. 45 en zwanger van nr 4; je moet maar durven. Nee, dan liever mijn collega: 40+ en en wél per ongeluk zwanger van nr 3. maar nr 1 en 2 zijn ivf-kinders, dus nr 3 is met recht een wonder...

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Ik begrijp niet dat je over zulke belangrijke zaken oneerlijk kunt zijn. Ik snap sowieso oneerlijkheid niet.

    BeantwoordenVerwijderen