woensdag 12 januari 2011

Vandaag 1 jaar geleden en vandaag 2 jaar geleden en ouder-kind 2.0

Vannacht is het één jaar geleden dat 7.0 op de schaal van Richter ons leven veranderde. Anderhalve dag later was ik namelijk op weg was naar de poli erfelijkheidsonderzoek in verband met de knobbels in mijn tiet en was de Bevelvoerder tegelijkertijd op weg naar het Eiland om mensen te gaan redden. Zes dagen later vierde beleefde ik mijn verjaardag alleen en had ik mijn Bevelvoerder al dagen niet gesproken. Er was voor het eerst in ons destijds tienjarig bestaan een etmaal (wat zeg ik, ineens meteen wel drie) voorbijgegaan waarin we elkaar niet hadden gesproken. Die avond mocht hij me godzijdank bellen met de satelliettelefoon. Hij vertelde me later dat hij geen traan had gelaten, tot het moment dat hij mijn stem hoorde. Slecht voor het moreel hoor, contact met het thuisfront, vandaar dat bellen met de satellietelefoon normaliter niet mag. Slecht ook voor mijn streetrep de volgende dag, in de jungle die schoolpleinmoeders heet, daar weet moeder van Adoptiekindje alles van! #appeltaart (sorry, insider's joke) Oh, mijn bezoekersaantallen piekten destijds. Ramptoerisme.

Ik ben er heilig van overtuigd dat 2011 geen rustiger jaar gaat worden. Rustiger vaarwater is aan ons niet besteed. De ervaring heeft namelijk geleerd dat elk jaar wel wat groter of kleiner "gedoe" met zich meebrengt. En dat is prima, want tot nu toe hebben we elke storm doorstaan en de stormen en windhoosjes van dit jaar zullen we ook weer aankunnen.

Maar voorlopig nog niet eens een briesje. Voorlopig zit ik volgende week niet alleen op mijn 40e verjaardag. Voorlopig staat ons Grote Feestje (hij is 27 dagen ouder dan ik) op de rol voor zondag aanstaande. Althans, zo lijkt het er nu naar uit te zien. Zeven-punt-nul of meer op de schaal van Richter ergens ter wereld kan er zomaar nog een mening over gaan hebben. Zou wel wat voor ons zijn, eigenlijk.

{Ze wisten dat ze er vier moesten vinden ergens in die tientallen kubieke meters puin en stof in 36∘Celcius.  Ze hebben ze gelukkig allemaal gevonden. En ja, op deze foto zie je echt alleen maar puin. Ramptoerisme.}

Image Hosted by ImageShack.us

Vandaag is ook de dag dat mijn Soulmate Poezel er twee jaar geleden zomaar ineens tussenuit is gepiept. Zomaar ineens. Ik kan hem niet vergeten, mijn Morsie-Porsie. Ik heb een mega-canvas van hem op kantoor hangen en tot op de dag van vandaag krijgt hij postuum bewonderende blikken van collega's.
Zo bijzonder: vandaag, op zijn sterfdag, kreeg ik een mail van hun oorspronkelijke eigenaar. Zij heeft ze in maart 2006 aan ons moeten geven omdat hun kindje allergisch bleek: 

Het is al weer lang geleden dat we iets van elkaar hebben vernomen.
Ik lag vannacht te denken dat ik je vandaag een email moet sturen om te vragen hoe het met jullie gaat. Het is niet zo dat ik jullie ben vergeten. Ik ben jullie namelijk zeer erkentelijk voor de goede zorgen voor mijn poezenbeesten. Ik mis ze nog iedere dag, en jullie Morse natuurlijk ook.

Ik wil graag weten hoe het met Lewis, die oma, gaat? Heeft ze nog steeds de zorg voor alle (inmiddels grote) andere katten? Als het kan zou ik graag nog een foto van haar willen zien?
Ik kan het niet aan om jullie te bezoeken, ik mis Lewis nog iedere dag. Het is heel stil in huis zonder katten, maar daarvoor maken de kinderen genoeg kabaal (en rommel).


Wat heeft zij gehouden van de grijzels. En wat houdt ze nog steeds van ze. Net als ik. Uiteraard heb ik haar vanavond voor dit logje uit een antwoord gestuurd met foto's, heel veel mooie foto's. Waaronder deze.
Image Hosted by ImageShack.us

En als we het dan toch over correspondentie hebben.....gisteren stuurde ik deze mail naar Trainer en Ouders van de mini-F'jes:

Van deze kant een "trieste" mededeling: Wijzemans gooit de handdoek in de ring. Hij wil niet meer voetballen. Jullie zullen ergens zijn punt wel zien: hij heeft in al de wedstrijden meer treinen en madeliefjes en vliegtuigen gezien dan voetballen, zeg maar. Ik ga de coördinator zelf inlichten, maar voor het team gaan we jullie nu al in de steek laten....
Ik wens de MP5 alle geluk en voetbalplezier voor de rest van het seizoen, en al het moois voor verdere voetbalcarrieres! Als ik iemand nog iets verschuldigd ben, hoor ik het graag. Ik ga Wijzemans afmelden en zal nog maar moeder zijn van 1 voetballend E'tje (die het beduidend leuker vind dan mijn ex-MP5'je....)
En.....ik ga het oprecht jammer vinden sommigen van jullie niet meer te zien, dat wil ik ook nog even benadrukt hebben!


En dit is een van de antwoorden die ik kreeg:

Sinds september 2010 heb ik met ook met de training van de MP5 bezig gehouden. Voor mij was vrij snel duidelijk dat Wijzemans (een prachtig ventje) meer met dingen buiten het veld bezig was als daarbinnen. Soms keek hij ook wat met een blik van “wat doe ik hier”. Ik kan mij zijn keus heel goed voorstellen. Ik wens je alle geluk verder met Wijzemans en misschien nog eens tot ziens.

Leuk he? En vandaag kwam de leider langs met het laatste voetbal-wapenfeit van Wijzemans. Het bewijs dat mijn über-hoogbegaafde kind ook iets niet kan! Deze foto zal ik koesteren. Mijn "Pietertje". Inmiddels snap ik mijn kind goed genoeg om deze blik volledig te doorgronden. Ja, deze foto ga ik koesteren.

Image Hosted by ImageShack.us

En terwijl ik dit logje typte, eerder deze avond, zat Spelmaker te playstationdrieën. (Dat is een werkwoord, hier in Casa Rapunzel.) Hij speelde Fifa 11, voor de liefhebbers onder u. De Spelmaker is namelijk het kind dat wel van voetbal houdt. Hij eet, vreet en ademt voetbal, zoals u weet. Hij schijnt er overigens verduveld goed in aan het worden te zijn. Zegt nu ook zijn trainer en niet meer alleen zijn vader. Dus dan zal het wel waar zijn. (Hij is nog verre van ZoonVanDoor (insider's opmerking weer, voor een andere insider's kring dit keer, sorry), maar hij is in Rapunzeldorptermen gezegd een rising star, zeg maar.)

Maar goed, rode draad Punzel, rode draad....die Spelmaker dus, die trok zijn mond open du moment zijn broers op bed lagen. Hij playstationdrieënd en ik loggend hebben serieuze gesprekken gevoerd. Heule serieuze gesprekken.

Wij zijn zoooooooo ouder-kind 2.0! Ja dat zijn wij. En ik houd blijkbaar nog steeds de aansluiting met mijn grote zoon van 9, wiens wereld rap groot aan het worden is. Hij kent de top 50 (40? 30? Ja je ouders snappen het inderdaad niet) beter dan ik. Hij legt mij uit hoe ik de controler van de PS3 als afstandsbediening moet gebruiken en ik leg hem uit hoe Grote Mensen Dingen Werken. We zetten allebei de boel op pauze, en kletsen. Met serieuze diepgang.

Image Hosted by ImageShack.us

Oh mijn hemel wat heb ik mijn inspiratie terug! Loggen is weer leuk!

21 opmerkingen:

  1. En ik heb weer genoten van je logje!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Aaahhh, leuk logje en wat een prachtige mannekes. En de poes ook. Fantastisch mooi beest (ik heb van mezelf een verbod op niet-afgedankte raskatten, kreeg ooit een overbodige pers... fantastisch vriendinnetje in mijn woelige puberjaren ;)

    Aaaahhh, zonen en poezen... waar zouden we zonder toch zijn... ;)

    Heerlijk logje weer. Goed dat je niet hebt gelezen bij de anderen! ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Raponzel, wat is je leven vol en mooi. Zoals ieders leven ook vol met moeilijke dingen, maar mán, wat geniet jij van het leven.

    PS wat een prachtige en talentvolle zonen heb je en wat bijzonder dat je hun individuele talenten zo tot bloei kan laten komen. Dat vind ik ontzettend knap, daar is moed en flexibiliteit voor nodig en je zonen zullen je daar later zeer erkentelijk voor zijn. Dat weet ik zeker!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ik sluit me maar bij Oma Leentje aan, ik zat allerlei spitsvondigheden te bedenken, maar had even geen inspiratie..... LOL

    BeantwoordenVerwijderen
  5. So hey.. daar is ze weer. En hoe?! Jiehaa!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een heerlijk logje. Moest vandaag nog aan je/jullie denken tijdens het Jeugdjournaal dat helemaal over Haïti ging. Je gaat je verjaardag goed vieren meid, jammer dat ik nu net dan 9 maanden getrouwd moet zijn. ;-) Hier gaan we 's middags heen (http://www.youtube.com/watch_popup?v=LEiCC6w7LMc&vq=medium) en hier gaan De Man en ik 's avonds eten (http://www.hoteltramstation.nl/restaurant/restaurant_kaart.html, wat zal ik 'ns nemen?).
    Ik vind dat stukje over wijzemans zo prachtig treffend. Heel mooi geschreven. Wat een liefde knalt er van af meid. En die foto's. Echt gaaf.
    Welterusten! En geniet van je laatste week 39!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een mooi en eerlijk logje weer! Nou het vraagt wel wat hoor, zo'n zoon met voetbaltalent haha. Maar daarover later meer. Leuk is het wel!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Fijn dat loggen weer leuk is - het was ook heel leuk om te lezen trouwens ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Fijn dat weer inspiratie hebt, een genot om te lezen!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wow, dat hadden wel 5 logjes kunnen worden! Om te voorkomen dat mijn reactie ook 5 bladzijden gaat bestrijken kies ik alleen je Wijze eruit. Ok, en poezel dan. Mooi is ze! En toevallig zag ik op neuronenvuur ook een logje over een veel te slim jongetje dat een beetje moeite heeft om bij de les te blijven bij sport/muziekclubjes...

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Blij dat je blogplezier weer terug is. Dat betekent dus weer genieten de komende tijden. En hopelijk ga je een hele mooie 40e vieren, toch weer een grote mijlpaal in het Grote Bestaan.
    Genieten is volgens mij het toverwoord van deze af en toe onbegrijpelijke tijd, dus geniet volop, van je Daltons, van de poezels, van de Bevelvoerder, van alles wat groeit en bloeit.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Natuurlijk heb je inspiratie, met zulke prachtige kinderen! Wat jullie Spelmaker met voetbal heeft, heeft onze oudste met drummen. Als je wilt, kun je dit filmje bekijken (voor alle leeftijden hoor ;)).
    http://www.youtube.com/watch?v=Da-Q_1_dMwo

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Volgens mij ben je je inspiratie nooit echt kwijt geweest hoor lieve schat :-)) Geniet van alles en dikke knuffel (het was weer een prachtige log)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. 12 Januari is inderdaad een bijzondere dag.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Mooi die voetbalstory's en foto's.....

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik las je logje gisteren op mn iPhone, maar reageren lukt me bijna niet.. wordt er steeds uitgeknald.
    Maar.. mens. Je schrijft zo treffend!
    Heel mooi stuk.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. playstationdrieen? How about PS3-en? Schrijft een stuk korter, leest makkelijker...
    En rustig vaarwater wordt schromelijk over-gewaardeerd. Daar is toch geen moer aan, als het leven maar voortkabbelt?

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Wat een prachtige foto's van die mooie ventjes (zei ik al dat ik een dochter in de aanbieding heb, wat zeg ik, ik heb er 2 ;)) Zeker foto's om te koesteren.

    Tja, rustig vaarwater kennen wij ook niet, ik vraag me maar niet meer af wanneer het rustig wordt, ik vraag me hooguit nog maar af of de golven niet dusdanig hoog worden dat ik er in ga verzuipen.

    WBT je logrondje, ik kan me voorstellen dat je bij 30+ geen tijd meer overhoud om zelf te schrijven. Joh dat je ze dan nog allemaal uit elkaar kan houden, chapeau ;)

    Geniet van het weekend.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Duidelijk te lezen dat je weer inspiratie hebt.
    Fijn om te lezen en mooie uitgebreide log was dit weer.
    mapa Mundi is mooi project trouwens.

    BeantwoordenVerwijderen