vrijdag 21 januari 2011

Buro jeugdzorg deel 2 en weer een reddende engel!

J en ik zouden vandaag de hele werkdag lang samen doorbikkelen. Samen hard aan de slag. Een telefoontje van 13:05 uur maakte echter subiet een eind aan allerlei doelen en deadlines. Om 13:05 uur kreeg ik namelijk het telefoontje van de crèche waar elke ouder voor vreest: "ze zijn nu met je kind naar de huisarts".

Pas na 3 zinnen had ik in de gaten dat het slechts ging om Een Jaap In Eeen Hoofd en niet om een reanimatie of dodelijk letsel wat mijn moederbrein automatisch aannam bij het zien van het telefoonnummer toen mijn mobiel ging. Maar een Jaap In Een Hoofd is op zich nog steeds niet echt een boodschap waar een moeder koelbloedig op reageert. Mijn verstand was verdampt.

Gelukkig was ik samen met J. J en ik waren ooit directe collega's. Nu werken we samen als externe collega's. Iedereen kent ons wel, wij zijn een beetje het olijke duo, de techneuten in het land der alpha's. Als zij bij mij is introduceer ik haar als de Rapunzel van haar organisatie, en op haar kantoor ben ik J van mijn organisatie. Maar vandaag was zij mijn reddende engel!

J, die ik graag Ome J noem, vraag me niet waarom, lang verhaal, nam genoegen met geen enkel argument van mij. Zij ging mij naar de dokter rijden (mijn auto stond op een Godverlaten-OV-plek). En nee, eerlijk is eerlijk, ik sputterde niet heel erg hard tegen. (Had ik al gezegd dat ze die ochtend arriveerde met een übercool verjaardagskado? Nee? Nou, dat deed ze wel!) En halverwege de rit kreeg ik weer een telefoontje: de huisarts wil niet plakken, ze waren door naar het ziekenhuis. Ik kreeg al die tijd de Bevelvoerder maar niet te pakken op dienst en dat zat me ook niet lekker en ik voelde me nog meer prut daardoor. Zonder Ome J zou ik echt zijn gaan huilen, maar zij en haar snoepjes in de auto hielden me op de been. En dankzij haar Audi waren wij eerder in het ziekenhuis dan Draakje en konden wij hem opwachten.

Twee aangeslagen crèche-medewerkers brachten hem. Twee oprecht ongeruste hoofden droegen mijn kind en zijn Giraffe aan mij over.  Ze kwamen echter alleen een Wasbeer te kort. (Voor the oblivious onder jullie: die andere knuffel-slash-lifeline.) Ome J reed daarop "gewoon" achter de dames aan terug naar de crèche, en reed vervolgens met Wasbeer weer terug naar het ziekenhuis waar Draakje en ik nog steeds aan het wachten waren. Wasbeer werd dus "gewoon" gerepatrieerd door Ome J.

Ome J heeft vervolgens nog rustig de rest van de lange wachttijd met mij en Draakje gewacht op de eerste hulp en heeft daarop mij door de behandeling heen gesleept. En met heul veul snoepjes werden wij vervolgens door Ome J naar mijn auto gebracht. Ik was toen volledig verzorgd en getroosd slechts één halte verwijderd van huis: ik hoefde namelijk alleen nog maar langs de Intertoys. Er was een kadootje beloofd.

Ik weet wel hoe ik Ome J ga bedanken voor haar bijzondere steun in dit avotuur, ik weet echter niet hoe ik dit aan Buro Jeugdzorg moet gaan uitleggen, waar ik onder de tap sta.....

De open wond. (IEUW!) Draakje zelf leek inmiddels nauwelijks onder indruk....maar de wond gaapt groter dan de foto kon vastleggen...

Image Hosted by ImageShack.us

Met kado in hand, alweer praatjes voor 10. Hij wel....ik nog niet helemaal, eigenlijk...

Image Hosted by ImageShack.us

Op het moment van onderstaande foto begon het moment dat ik tot rust kon komen. Oh, die pyjama's? Ja. Die zijn hetzelfde. En nieuw zijn ze ook.

Image Hosted by ImageShack.us

30 opmerkingen:

  1. Brokkenpilootjes gebroederlijk naast elkaar. Reddende engelen a la Ome J zijn van levensbelang. Wat een geluk dat ze je iedere keer precies op het goede moment weten te vinden.

    Enne... Moet buro jeugdzorg niet eerst eens langs die creche? Jij hebt Ome J als getuige dat je mijlenver bij je draakje vandaan was toen het gebeurde toch? ;-)

    *knuf*

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ZOOOOOOHEEEE!!!! Wat een jaap! Ow, ow, ow wat ben ik blij nog nooit zo'n telefoontje gehad te hebben (dan nog liever over vechtpartij..lol).

    Gaat het weer een beetje met je? (Draakje heeft het overduidelijk al lang verwerkt ;-))

    Knuf!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mijn verstand was verdampt.. Daar zeg je idd wat er met ons moeders gebeurd op zo'n moment. Wat een JAAP?! Bij zo'n lekker lief klein manneke, zou toch verboden moeten worden?!!

    Lieve pyjama! Hier een nieuwe van Pluk, zal snel fotootje plaatsen. Wat een lekkere mannen heb je toch.. Me love kleine jongetjes (en ik heb er zelf ook 2!)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. oef! alweer! Zie ze nou zitten, de een bijna genezen, de ander een verse wond..
    Wat een enorm drakerig lachje zeg die eerste foto :-)
    Dat moederhart van jou is de laatste tijd iets te vaak gepijnigd, thank God voor de ome J's op deze wereld!
    Kijk maar uit dat de buren ofzo de AMK niet bellen zeg!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Arm kind, arme moeder! Je schrikt je echt een ongeluk als je zo'n telefoontje krijgt. Fijn dat ze het konden plakken en dat je zo'n lieve vriendin hebt, dat zijn de mazzeltjes die je dan heel hard nodig hebt!
    Mijn zoon is ook zo'n brokkenpiloot, ik ben ook van de crèche naar het ziekenhuis geracet omdat hij een snee in zijn kin was gevallen. Tip: heb hechtstrips (pleisters) in huis! Wij hebben ze al vaak nodig gehad, helaas.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Achgossie, die laatste foto. Cute. Rest minder cute natuurlijk. Brrrr. Hug vanaf hier!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Och waar zouden we zijn zonder reddende engelen. 3 maal hoera voor Engel J vandaag maar mèn wat doe je toch op de eerste hulp. Knipkaart? Is het er zo gezellig? Arme kindertjes, hopelijk geneest het mooi en snel. Beterschap met deze uk

    BeantwoordenVerwijderen
  8. ooo potverdrie dat is schrikken.... je wilt het telefoonnummer van de creche niet in je scherm zien verschijnen...
    En ookal heeft Draakje praatjes voor 10... Jij bent zn mamma en jij wilt dit voor je kind.

    Bureau jeugdzorg heeft wel andere dingen aan hun hoofd denk ik zo.. en anders komen wij in opstand.. en wij zijn alle mensen die weten hoe jullie door het vuur gaan voor jullie mannetjes..

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een snoetje heeft ie toch! Om op te eten!
    En ja, volgens mij heeft mama meer last van die jaap dan Draakje......
    Truste, ik hoop dat je kan slapen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Je had voor jezelf ook even een kadootje bij Intertoys moeten kopen, dan had je ook weer praatjes voor 10 gehad.
    Ellendig hé dat dit soort dingen bij opgroeien(de kinderen) horen.
    Nog ff volhouden ze zijn bijna volwassen! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hoog zal ze leven....jouw reddende Ome-J-Engel! En oh ja...ik weet hoe dit voelt- jongensmama natuurlijk.
    Holly, Sjoerd en Pieter

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik begin mij zorgen te maken.
    Op deze manier moet je bijna zelf leren plakken en hechten.
    Sterkte met deze kanjers.
    Goed dat de hulptroepen zo snel en goed reageren.
    Bemoedigende groet.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Je bent aardig doorgewinterd aan het raken, dame. Ik ben twee keer in 6,8 jaar met een jaap geweest.

    Mijn verstand verdampte niet eens, het was subiet verdwenen. Compleet. Zus (eerste x), oma (tweeed x) zorgden dat ik op normale wijze bij de naald en draad/plakker kwam.

    En dan die vragenlijst... vre-se-lijk. Alsof 90 procent door mishandeling komt... grrr.... Maar goed.

    Beterschap voor de kleine. En Thomas rules!! Ken je de Thomasdagen in kerkrade? Echt leuk voor de kleintjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Oei die wond zag er niet best uit, gelukkig kon hij er op de foto nog bij lachen. Wat een geluk dat je zo'n superlieve collega hebt die precies weet wat jij en Draakje nodig hebben. Dat soort mensen moet je koesteren.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Jij hebt een abonnement op gapende wonden, zeker?? Maar dat betert wel met ouder worden... (allez, bij ons toch!) ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Hopelijk ben je weer een beetje bijgekomen, anders ga ik wel even langs de Intertoys, voor jou hoor. Enne, een kanjer zeg....die oom J...
    Natuurlijk Jaap en de kleine vent die hieraan gekoppeld zit ook...haha....
    Knuf, Margot

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Schrikken is dat, ik heb ooit zo'n telefoontje gehad, dat dochterlief met de ambulance was opgehaald op school. Ze was met haar arm dwars door een ruit gevallen.
    Ik zat in het dorp zonder vervoer, maar haar vader was gelukkig in de stad en is door mij opgeroepen, gelijk naar het ziekenhuis gescheurd. Maar het is wel vreselijk schrikken zo'n telefoontje. Vooral asl (zoals bij mij) degene die belt, gelijk zegt dat je kind met de ambu naar het ziekenhuis is, je haalt je de gruwelijkste dingen in je hoofd. Dus dat is dan dubbelop.
    Fijn dat jij Ome J in je buurt had.
    Zoonlief hier heeft ook eens zo'n jaap in zijn hoofd gehad, terwijl hij thuis was gelukkig, hard rond de tafel rennen en mijn zijn koppie niet op de hoekpunt landen. Maar dan ben je er zelf bij en kun je ook handelen. Zo'n hoofdwond bloed altijd alsof er geslacht wordt.
    Leuke foto die twee kereltjes van je in hun pyjama's

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ach, kijk hem nou. Arm ventje. Wij jongensmoeders hebben heel wat te verwerken met die knullen. Hopelijk geneest het snel en mooi, wat gelukkig wel vaak zo is bij kinderen. Knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Men daar krijg je wel eelt van op je ziel, wat een nare wonden en wat een nare ervaring.

    Sterkte hoor met je brokkenpilootjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ik heb hem vannacht 3 keer gewekt. Ik was gesloopt vnmorgen maar blij dat ik het heb gedaan!

    Wat zal ik lekker slapen vannacht!

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Ieuw. Wat een wond! Wat had hij uitgespookt??? Super dat er een reddende engel voor jou in de buurt was. En diezelfde pyjama, dat is ook leuk (0;

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Hier ook wel weken gehad dat ik zeker wist dat jeugdzorg een dezer dagen op de stoep zou staan ;-) Komt allemaal goed, en wel een stoer litteken straks ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Aargh! Ik voel helemaal met je mee zeg. Wat een schrik. Gelukkig viel het toch mee!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Ow dat kost je weer 10 jaren van je leven zoiets! Ik neem aan dat je de bevelvoerder nog te pakken hebt gekregen, dat voelt ook rottig als je het verhaal nog niet kunt delen.

    Die pyama's, zo lijken ze toch een beetje meer op elkaar, toch?

    En voor je reddende engel, dat mag wel een heel bijzonder cadeau zijn dat je in gedachten hebt!

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Ohhhh gossie. Wijzemans heeft nu gedeelde smart. Voor Draakje geen betere uitdaging dan een gekopieerde uitdaging.
    Hoe staat het met je hart? weer in de lift?

    BeantwoordenVerwijderen
  26. uuhhhhhh...
    Is dat altijd met jongens, van die gapende wonden???
    Jij hebt er 3 dus hebt meer "ervaring" dan ik met 1/
    Kan ik me alvast voorbereiden zeg maar.. '-)

    Kom tot rust lieve mama van 3 slaap lekker vanacht.

    Knuffel voor mams en Draakje er ook 1!

    Liefs,

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Thank god voor Ome J. En wat een brokkenpiloten die mannen van jou. Arme jij: zie het maar 'ns allemaal heel te houden.

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Draakje gedroeg zich vandaag alweer helemaal Draakje: hij springt van de stoel met een air van "zie maar dat je me vangt en succes ermee!" Arg......hier krijgen we nog wat mee te stellen!

    BeantwoordenVerwijderen
  29. vond het echt een té spannend verhaal. dus zat zo'n beetje tégen mijn beeldscherm aan te lezen. om keihard te moeten lachen, toen ik die blik op de snoet van Draakje zag. hahahaha. Stoer jong!

    En stoere mama.

    En heel erg HOERA voor Ome J.
    Ome J. RULES!

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Man, man, man of moet ik zeggen vrouw, vrouw, vrouw, jij maakt wat mee. Gelukkig maak jij je meer zorgen dan Draakje zelf. Hij lijkt mij een tamelijk nuchter type.
    Enne, Ome J doet mij in de verte wat denken aan Ome Willem, een andere (kinder)vriend.

    BeantwoordenVerwijderen