Een kwart woord

Ik was een typische VWO-klant. Maar dan wel de ultieme bèta-variant daarvan. Dat werd dus niet Gymnasium met *oh horror* nog meer talen, maar Atheneum, waarbij ik zoveel mogelijk talen liet vallen zo snel als het mocht. Die 1,3 (!) voor mijn proefwerk Duits in de vierde klas kan ik me nog levendig herinneren. Arg. Daar werd nog een "publieke schandpaal"-momentje van gemaakt ook. Ik kan me de gruwelijke docent die het nakeek dus ook nog vividly herinneren. Dubbel arg. Op een andere kwade ochtend haalde hij me voor de klas. Ik pieste bijna in mijn broek uit angst voor de overhoring, maar hij zei alleen maar: "Heb je een nieuw setje aan?" Toen iedereen hard genoeg had gelachen en ik rood genoeg had gebloosd als 15 jarige, mocht ik weer gaan zitten. Duits werd um dus niet.
 
Ik ging mijn examen in met natuurkunde, scheikunde, wiskunde B, en biologie. (En Nederlands, Engels en geschiedenis.) Ik kwam mijn examen uit met een 8 voor alle vakken behalve Nederlands. Een 7. Mijn studie fysische chemie ging vervolgens ook van een lijen leien dakje. Tsja, die 7 kwam niet uit de lucht vallen. Ik haalde mijn studie met extra vakken niet cum laude, maar wel bovengemiddeld. Story of my life: het komt me nooit aangewaaid, ik moet er altijd voor werken. Maar als ik ergens voor werk, kan ik het bijna altijd erg goed. (Op Duits na dus.)

Right. Waarom deze veer in eigen derrière? Nou, omdat ik werk naar een punt dat aan het eind van dit logje pas echt komt. Een deel van het punt komt nu: Ik heb mijn hele lagere schooltijd geknokt tegen breuken. Hoe goed ik ook was in rekenen, ik kreeg mijn vinger maar niet achter die breuken, ik snapte het gewoon niet. Ik kreeg het begrip, het grotere verhaal der dingen achter de breuken maar niet onder de knie. Ooit niet goed uitgelegd, ooit het begin niet goed, en ik ben reddeloos verloren. Ook dat is namelijk de story of my life. Uiteindelijk kan ik alles, maar zonder basis kost het me heel veel inspanning. Zou het met het richtingsgevoel ooit nog goedkomen?

Ik merk nu dat ik kinderen heb die van een andere categorie zijn. Ik kom nu op mijn echte punt.

Vanavond bij het avondeten keek Wijzemans naar de klok. Trots op het feit dat hij dat ingewikkelde analoge ding (geef hem maar liever de digitale wekker) eindelijk snapt,  zei hij triomfantelijk: "het is 10 over 6!" Ik moest lachen en zei dat het klopte.

Spelmaker: het is één-zesde over zes!
Onderkaak van Rapunzeltje: *kloenk*
Ik: Hoe weet je dat?
Spelmaker: Gewoon.

Voor degenen die nog net niet on the same page zijn: in groep 5 krijg je nog geen breuken.

Vijf minuten later sta ik voor ons "boodschappen/niet vergeten"-white board. 1/4 = 0,25 rekent Spelmaker uit zijn hoofd uit en 1/5 = 0,20 ook. Hij heeft ergens de klok horen luiden en is vervolgens zelf de klepel gaan zoeken. Hij heeft zichzelf geleerd breuken naar decimalen om te rekenen en andersom. Net als hij ooit deed in groep 2 met negatieve getallen. Ik legde hem vervolgens uit wat er gebeurt als je 1/3 probeert te doen. En dat je dan afspraken met elkaar moet maken. "joh, weet je wat, we stoppen na 4 cijfers achter de komma, of na 2." Zijn grijns was schuin. Triomfantelijk. De "ik heb je door"-grijns.

Hij heeft het woord "wortel" ook ergens gehoord. Nou, die tweedemachtswortel is te simpel voor hem. Ik legde uit dat het getal 2 heel erg mooi is, maar dat het niet stopt bij "kwadraat" en "wortel van". Ik ben gegaan naar het idee derdemachtswortel. Ik had 5 minuten eerder het concept exponenten uitgelegd, dus exponenten versus wortel ging erin als zoete koek.  En alles stond bij hem in standje "ik snap het".

Okay. Mijn punt. Eindelijk. (Of slaapt iedereen al?) Ik ben geen docent, ik heb niet geleerd pedagogisch uit te leggen. Als ik als lagere schoolleerling mijn uitleg-relaas van vanavond had moeten aanhoren was ik vast huilend weggelopen. Maar ik heb een Spelmaker die aan een kwart woord genoeg had. Boe-ha-ha-ha, oh de woordspeling. Ik had blijkbaar toch een 8 verdiend voor mijn eindexamen.

Denkertje voor mij. Ik heb een Wijzemans die door schoolkinderen van groep 7 in het winkelcentrum wordt nagewezen (zaterdag letterlijk gebeurd:) "Kijk! Daar heb je Wijzemans, het broertje van Spelmaker. Die kan goed rekenen? Niet normaal!" En ik heb een Spelmaker die een juf heeft gehad dit jaar die hem in zijn onderbroek heeft laten gymmen.