Ik: ***censuur***
Bevelvoerder: Schat, je hebt gelijk, maar het boeit me niet. Ik doe het voor de Spelmaker. Laat maar.
Ik: Ja maar...
Hij: Dus? ...
Ik: Je hebt gelijk. Zen.
Er komt een mail. Zaterdag voetbaltoernooi. Ik besluit van mijn echtgenoot te leren. Ik stuur een mail aan iedereen:
"Bevelvoerder gaat met Spelmaker met de Merz, ik blijf thuis met mijn andere twee Musketiers...er zijn dus drie zitplaatsen voor spelertjes als iemand mee wil rijden!
Antwoord van een moeder: "Mijn zoon rijdt graag mee en omdat wij (wij is echtgenoot en zij zonder andere kinderen) het druk hebben, graag onze zoon thuisbrengen na het toernooi. Dit is ons adres...."
Ik: ***censuur***
Hij: Schat, je hebt gelijk, maar dit boeit me niet. Ik doe het voor de Spelmaker.
Ik: Ja maar...
Hij: Dus?
Ik: Okay
Hij heeft een grens. En de vereniging kent die grens. Ik geloof dat ik denk dat ik het maar eens moet laten gaan. Ze zoeken het maar uit.
Aardje naar zijn vaardje. Ze zoeken het maar uit. Het komt wel goed.
Komt wel goed schatje....
BeantwoordenVerwijderenIk ken iemand en die zegt altijd: "Of je nou met een voetbal of met een Bijbel onder je arm loopt, het zijn altijd dezelfde 10% die het werk voor de andere 90% op knappen". Ik vind dat een mooie uitspraak. De andere kant is wel dat die spelmaker van jullie wel ALTIJD op jullie kan rekenen en dat kan niemand hem afnemen!
Je moet het allemaal laten gaan. En natuurlijk komt het allemaal wel goed. Maar irritant is het wel!
BeantwoordenVerwijderenHeel erg zen worden; da's het enige wat er op zit.
Baasbraal heeft gelijk.
Janneke heeft gelijk. En als je ooit je zoon met die EK / WK beker op de foto zet, moet je lachen om dat irritante gedoe van 15 / 17 jaar geleden
BeantwoordenVerwijderenKlopt, het zijn altijd dezelfde ouders die op school en de sportclub het werk verrichten. Maar jij hebt een heerlijke man die het zo rustig opneemt!
BeantwoordenVerwijderenAls ik dit zo lees dan is dat heel herkenbaar voor mij. Mijn vader was ook altijd in de weer toen mijn broer op voetbal zat. Hij sprong in alle gaten die vielen qua begeleiding en daarnaast reed hij altijd. En dan was men boos als hij, bij uitzondering, eens niet kon. En een beetje waardering kon hij helemaal vergeten.
BeantwoordenVerwijderenOmdat in de meeste kinderen geen Bergkamp of van Basten schuilt eindigde het als bij zoveel ouders, met stoom uit zijn oren keerde hij de club de rug toe. Mijn puberbroer werd nog netjes gehaald en gebracht maar geen taxi diensten meer. Broer speelde nog een jaartje en toen gingen al zijn vrienden iets anders doen en was het vriendenteam weg. Even voor de duidelijkheid mijn broer is 44. Somethings never change. Mijn zoon zit op Judo en daar wordt er zeer weinig verwacht van de ouders. Wel veel juichen en aanmoedigen en dat is zelfs voor de meest opzichzelf gerichte ouders net te doen.
Groetjes Nikki
Geloof in Karma...
BeantwoordenVerwijderenMaar. Eerlijk is eerlijk, mijn bloed gaat daar ook van koken hoor!
Oh maar dan zou je mij ook binnen no time naast jou op de kast hebben hoor, met dit soort mailtjes! Maar goed dat we wijze, rustige mannen hebben in dit geval! ;-)
BeantwoordenVerwijderenFijn he, zulke mensen!
BeantwoordenVerwijderenHij heeft gelijk, ZEN... je doet het voor je kind.
BeantwoordenVerwijderenAan de andere kant ontplof ik ook snel hoor, en dan vooral van die showmakers zoals de mevrouw van de eerste mail, bah!
Ahrg, ik wéét dat jouw bevelvoerder gelijk heeft, maarrrrrr.... ik voel zo ontzettend met je mee!! Grrrr... *plaatsvervangend boos*
BeantwoordenVerwijderenHeb daar lang last van gehad, van die frustratie omdat alles altijd op dezelfde mensen neerkomt. En dat de mensen die vervolgens klagen juist de mensen zijn die nooit een poot uitsteken. Maar weet je wat: het is zo'n nutteloze energie. Energie die je veel en veel beter in iets anders kunt stoppen.
BeantwoordenVerwijderenIk doe lekker m'n ding en haal energie uit het vrijwilligerswerk (klinkt zo suf vind ik) dat ik doe en dat werkt prima. Dus ook hier: adem in, adem uit!
Wat een gemakzucht..maar als je niks doet pleurt de zooi inelkaar en hebh jij het weer gedaan. Beter ZEN dan.. Petje af voor Punzeltje!
BeantwoordenVerwijderenMaar ondertussen zie jij (of je man) je kind z'n uiterste best doen op dat veld, en als het goed is ook erg genieten. Kunnen jullie later op de dag, of weken later nog, het hebben over die grappige gebeurtenis van die voetbalwedstrijd. En geef je vooral je kind mee, dat hij heel belangrijk voor je is, en dat tijd voor hem maakt. En dan denk ik.... laat mij maar rijden en alles regelen. De beloning krijg ik op het moment zelf, en daar heb ik een ander niet voor nodig.....
BeantwoordenVerwijderenIk raakte al geïrriteerd door het lezen...... Kun je nagaan. Maar de Bevelvoerder heeft helemaal gelijk.... Want je hebt er meestal alleen jezelf mee als je er wat van zou zeggen. Maar toch he, maar toch.... ;)
BeantwoordenVerwijderenJa Punzel, er is dus nog steeds niets veranderd, Janneke heeft gelijk, het zal ook altijd wel zo blijven.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben ook jaren getaxied voor diverse clubs van de kinderen. Tennis toernooien, voetbalwedstrijden. . .
Ook op school eindeloos aanwezig geweest, tot bazaars en schoolreisjes aan toe. Taarten bakken, knutselmoeder, handwerkhulp en nooit, nee nooit een bedankje gehad .
Maar kijk wat Bevelvoerder ook zegt, je doet het voor je kind.
Maar ik kan me voorstellen dat je er soms echt wel boos over kan worden.
Gooi het de kosmos maar in, dan ben jij het in ieder geval kwijt.
Ongelooflijk idd, hoe onbeschoft sommige mensen toch kunnen zijn. En idd, je er druk om maken heeft zo weinig zin. Maar ook ik kan me er over verbazen. Maar goed dat de spel aker en de bevelvoerder alles zo relaxed opnemen. Als het echt uit de klauw loopt, kun je alsnog boos worden. Dat zullen zij dan weer niet doen en zo is alles in evenwicht.
BeantwoordenVerwijderenhahahahaha: Spelmaker heeft dat toernooi vandaag. De Bevelvoerder zegt net: "Ik moet eerder weg want ik moet pinnen want ik moet die tuthola betalen...."
BeantwoordenVerwijderenMade my day!
Tja, zo zitten mensen in elkaar. Ieder zijn kwaliteiten........Ooit heeft een moeder mij aan het denken gezet.....ik zat me ook op te winden over het feit dat mensen het weer zo makkelijk vonden dat ik het regelde.....zij attendeerde mij er toen op....."ja, maar jij kunt dat goed en ik niet".....het was dus een compliment, al voelt dat niet altijd zo. En eerlijk gezegd....ik ben blij met de trainers op het voetbalveld van zoon en dochter, ik moedig liever aan en ik zit in de ouderraad en daar zie ik hen niet.....ieder zijn kwaliteiten dus...Ik vind het wel belangrijk dat ik mijn waardering uitspreek naar de mensen die zich in zetten voor mijn kinderen, op plekken waar ik dat niet/minder doe. Dus ook hier wordt er aan het eind van het seizoen/jaar iets geregeld voor voetbaltrainers/leiders, maar wel vanuit de kinderen (19/13 jaar) zelf.....aan hen heb ik gelukkig al mee kunnen geven dat waardering belangrijk is...
BeantwoordenVerwijderenMieke
Hier hetzelfde: G traint en rijdt iedere wedstrijd en ik kan daar ook van ontploffen maar G haalt zijn schouders op... Hij doet het voor oudste (17) al jaren... veel ouders komen nooit, geen idee of ze überhaupt ouders hebben...
BeantwoordenVerwijderenJe hebt een hele wijze Bevelvoerder, en volgens mij heeft Spelmaker dat van hem geërfd. Boos/geïrriteerd/gefrustreerd worden is heel gemakkelijk, dat kan iedereen (ik ook!). Het kunnen laten gaan is voor veel minder mensen weg gelegd. En dan niet stiekem alsnog ervan stressen, dat is het allermoeilijkst. Maar als je dat kunt, dan ben je pas echt Zen (met een hele grote Zet). En je zult merken dat dat voor je zelf juist veel beter voelt. Spreek ik uit ervaring? Nee, helaas nog niet :(.
BeantwoordenVerwijderen(Weer een noodgedwongen 'anonieme' reactie van Carla).
grutjes wat herkenbaar.... ik dacht altijd dta ik de enige was die gezegend was die zukke leuke mensen in de ehmm omgeving had.
BeantwoordenVerwijderen:-) herkenbaar ... en een emmertje geduld is wel handig zo af en toe ;-)
BeantwoordenVerwijderenNooit last van...
BeantwoordenVerwijderenHeel knap zoals je in een paar woorden het verschil in benaderingswijze tussne vrouw en man kunt schetsen. Het wordt tijd dat je een roman gaat schrijven, of misschien eerst wat korte verhalen ;-)
BeantwoordenVerwijderen