Muntje in de kar, twee kinderen in het vizier.
Ik heb nog mazzel, want ik heb er eentje uitbesteed en loop er maar met twee.
Ik heb haast. Mijn vocabulaire wordt ter plaatse gereduceerd tot:
blijf af
hou op
blijf hier
niet doen
nee
nee
nee dat kopen we niet
nee dat ook niet
nee
nee
NEE
NEE
NEE
EN ALS JE HET NOG DRIE KEER VRAAGT, KRIJG JE NOG DRIE KEER HETZELFDE ANTWOORD MAAR DAN ELKE KEER EEN STUKJE BOZER!
In die stemming bereik ik de kassa.
Ik verschuif de lege tassen in de kar om alles op de band te zetten.
Ik vergeet te zeggen dat er een kratje bier in mijn wagentje staat omdat op dat moment twee Musketiers het winkelcentrum aan het "herordenen" zijn.
De kassière geeft me een reprimande en slaat het kratje aan.
Ik haat haar en ben mijn kinderen kwijt.
Die zullen vast bij de autootjes zijn waar een muntje in moet. Hoop ik.
Ik sta op het punt mijn pincode in te drukken op het moment dat alles gebliebt is, als kassière de dame achter mij (!) vraagt mijn tassen uit mijn wagen te halen.
En daaronder liggen verdorie toch nog log 1 pakje margarine en een doosje met eieren.
"Oh nee!", roep ik uit. "Wat stom."
Ze kijkt me aan met een blik van "Ik ben de ervaren kassière die winkeldieven er zo uitpikt."
Ik voel me zo opgelaten, daar zijn geen woorden voor.
Zo opgelaten, dat ik begin uit te leggen hoe het kwam dat ik zo afgeleid was.
Zij kijkt alleen maar beschuldigend en zucht. Ze zucht.
Ze bliebt de margarine en de eieren en ik druk op het groene knopje van okay.
Ik ga nooit meer naar de Digros.
Hele toer hè, boodschappen doen met kids... Je aandacht ligt elders dan bij het boodschappenkarretje. Vreselijk, wat zul jij je opgelaten gevoeld hebben!
BeantwoordenVerwijderenOh wat genant! Vreselijk.
BeantwoordenVerwijderenEn oh wat verbaas ik me dat mij dat nog nooit is overkomen!
owh meid, ik voel met je mee hoor haha, ik check ook altijd 'angstvallig' m'n kar, waar ik ook ben....want 'stel je voor'. Maar eigenlijk van de zotte toch, alsof je het express doet, je niet liever ook even snel alleen de boodschappen zou willen doen, maar je niet altijd een keuze hebt en je koters nog echt te klein zijn om alleen thuis te blijven.... en zo kunnen we nog wel wat redenen verzinnen. Dus Rap....volgende keer gewoon lekker 'meezuchten' mee de cassiere en vooral beamen dat 'het leven echt niet altijd makkelijk is' en daarna gewoon met z'n allen weer lekker de Digros (of welke andere dan ook). Geniet van de zondag!!
BeantwoordenVerwijderenDa's duidelijk een cassiere zonder kinderen. Ik kan het mij levendig voorstellen dat het mij ook zou overkomen.
BeantwoordenVerwijderenTja meis, multitasken is een heel karwei, zo af en toe loopt de boel helemaal vast.
BeantwoordenVerwijderenMaar laat die kassadame maar denken, zij moet natuurlijk ook haar werk doen en een krat bier +margarine +eieren, lijkt natuurlijk wel heel veel voor zo iemand.
Gewoon je boodschappen blijven doen waar je altijd komt hoor, je let de volgende keer wel dubbel op, zeker weten.
Zo een verhaal kan ik ook vertellen maar dan met een minder goede afloop. Baby in de kinderwagen, mandje met boodschappen OP de kinderwagen en een paar frutseltjes onder in het kinderwagenmandje. Na de kassa (ik betaalde boodschappen van goed 30 Fr) kwam er een dame op me af ... even meekomen mevrouw .... in het mandje in de kinderwagen lagen spullen voor 6.-.
BeantwoordenVerwijderenBoete betaald ... *schaaaaaaam* maar ik ben daar een week later gewoon weer boodschappen gaan halen hoor.
Die kassiere was gewoon haar werk aan het doen. Ik weet van mijn tante die bij een grote super werkt dat er heel wat bier onbetaald uit de supermarkt verdwijnt.
BeantwoordenVerwijderenVervelend voor jou dat je net je moment niet had. Heel herkenbaar hoor kan iedereen gebeuren. Als het even kan ga ik maar met max een kind boodschappen doen. En in vakanties krijgen ze ieder een deel van de boodschappen die ze dan mogen halen. Bij de kassa laat ik ze meestal doorlopen naar de uitgang en spreek af waar we elkaar treffen.
Je kunt toch gewoon bij een andere kassiere gaan afrekenen. Ik kreeg eens woorden met een kassiere en ben toen gewoon een tijd bij anderen af gaan rekenen. Er komen zoveel klanten dat ze je echt heel snel vergeten zijn. Inmiddels reken ik ook gewoon weer af met die dwarse tante en nu doet ze heel gewoon.
Ow ik lig vlak, geloof me dat overkomt iedere moeder wel een keer! Ik had het omdat er NA de kassa een man naar me toe kwam in zo'n streng pak die vroeg of hij in mijn tas mocht kijken.
BeantwoordenVerwijderenTuurlijk, ik heb niets te verbergen. Nee maar mijn brave dochter van drie wel, bij de vierde keer NEE van mijn kant had ze het gewoon vast in de tas gedaan.
Sta je lekker voor l.ul hoor met zo'n stralend kind naast je van: goed van mij hé!
Ik denk dat we allemaal als drukke moeders wel eens zo'n moment hebben als dit. Maar als eerlijk mens voel je je gewoon ontzetten lullig, juist omdat je nooit zou kunnen stelen.
BeantwoordenVerwijderenVreselijk, zo behandel je je klanten toch niet?
BeantwoordenVerwijderenOch heden, wat een toestand! Ik herken het wel. Heb ooit eens een pak Pampers niet afgerekend. Is wel slimmer dan margarine haha:-))
BeantwoordenVerwijderenGewoon de volgende keer weer naar de Digros gaan. Over die emotie moet je snel heen stappen. Ik begrijp je klote gevoel op dat moment wel, maar het kan iedereen gebeuren. Ik gebruik zelf tegenwoordig altijd die scannertjes, direct scannen en dan inpakken in de tas. Handig, snel, accuraat en soms een controle.
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier bij de volgende boodschappen bij de Digros.
Haha. Ik moet er stiekem ook best om lachen. Het had pas wat geweest als er een fles wijn van 30 euro onder de tassen had gelegen! :-)
BeantwoordenVerwijderenGoedkope dievegge ben je, hoor, om alleen maar een pakje margarine en een doosje eieren mee te nemen. ;-)
Het stomst vind ik trouwens wel dat de vrouw ACHTER JE jouw tassen er uit moest halen. Als dat aan mij gevraagd zou zijn, had ik dat echt niet gedaan. Tssssssssssss!
Wat een domme doos echt waar. DAt gezucht om je rot te ergeren. Gewoon weer gaan hoor naar die toko laten zien dat je er boven staat. Wat een ........
BeantwoordenVerwijderenOh ja. Herken ik. Alleen dan zonder kinderen en gewoon met L. Wij gaan altijd naar de Albert Heijn waar je zelf kunt scannen. Hoe vaak ik gewoon iets in mn kar heb gelegd zonder te scannen..?! Haha. Ach ja...
BeantwoordenVerwijdereno, lekker dan, zulke non-verbale communicatie! Onze AH is tot 10 uur open; wij gaan 2 x per week 's avonds, zonder kinderen, boodschappen doen; een verademing! want ik vrees dat ik als ik altijd met kinderen boodschappen zou doen, eenzelfde soort woordenschat zou ontwikkelen. gelukkig dat het deze keer wél goed ging
BeantwoordenVerwijderenVond hem ook wel grappig én vooral herkenbaar! Pff, mensen ergeren zich zo snel, die dame zal idd geen kids hebben of haar man doet de boodschappen! Niet van aantrekken!
BeantwoordenVerwijderenMij overkomt het in ieder geval ook wel eens, zowat alles!!
Alsof je voor 2 euro gaat jatten? Op een kar vol? Dat mens is niet wijs.
BeantwoordenVerwijderenIk heb het ook wel eens gehad (wie niet?) maar er werd gelukkiger iets sympathieker op gereageerd.
Oeoeoeoeoe, ik had een ander verhaal in gedachte. Over kleine meisjes die lippenstift in hun binnenzak doen omdat het zooo mooi is. Ik hoop niet dat ik dat ooit ga meemaken. Maar boodschappen doen met kids is gewoon geen optie. Ik heb er zo'n hekel aan. But if you must, you must. Volgende keer de lezende jongens een eigen lijst meegeven(kunnen zij die dingen opsnorren en in de kar doen), de ander ducktapen in/op/aan de kar en hopelijk ben je dan 2x zo snel klaar.
BeantwoordenVerwijderen@Plofje, haha: als klein meisje heb ik eens rouge geja. Ik wist niet wat het was, maar het was zo mooi rood. Thuis ontdekte mijn moeder het en moest ik het terugbrengen naar de winkel.
BeantwoordenVerwijderenGeloof me: dan jat je nooit meer (expres)!
***
Als ik geen haast heb is het geen enkel probleem om boodschappen te halen met de 3 Musketiers. Het probleem onstaat pas als je haast hebt. Ze voelen feilloos aan als het niet uitkomt of als je een kort lontje hebt!
Ik voel plaatsvervangende frustratie en schaamte. Fijn ook zo'n miep achter de kassa op dat moment.
BeantwoordenVerwijderenDie kassière heeft duidelijk geen kinderen, anders had ze het wel begrepen. Maar serieus, een pakje boter jatten terwijl je een winkelwagen vol betaalt, dat gelooft ze toch zelf niet?
BeantwoordenVerwijderenIk kan me voorstellen dat je nooit meer naar DIE winkel gaat.........
BeantwoordenVerwijderenAi, niet tof dit. Ik kan verder weinig toevoegen aan alle reacties hier. Gelukkig shoppen we binnenkort zonder koters! ;-)
BeantwoordenVerwijderenJe vindt het toch niet erg dat ik blauw lig van het lachen he.
BeantwoordenVerwijderenMoet er alleen niet aan denken dat het mij zou overkomen.
volgens mij een heel herkenbaar verhaal voor mensen met (kleine) kinderen !
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar. Die kassière heeft vast geen kinderen!
BeantwoordenVerwijderenMarieke zei
BeantwoordenVerwijderenGrinnik. Ik durfde al bijna niet meer naar de super, toen er een keertje niet genoeg saldo op mijn rekening stond om de boodschappen te kunnen betalen...
Zou ik de tassen van een ander uit diens karretje halen als de kassiere dat vroeg? Mmm...
Hoe vaak zie je niet kinderen geleerd worden dat drie keer zeuren ertoe leidt dat je wel krijgt waar je om zeurt... Jouw "EN ALS JE HET NOG DRIE KEER VRAAGT, KRIJG JE NOG DRIE KEER HETZELFDE ANTWOORD MAAR DAN ELKE KEER EEN STUKJE BOZER" vind ik daarom erg mooi!
BeantwoordenVerwijderenIk heb zelf in het begin met het zelfscannen bij AH wel eens maar de helft gescand... Dan schaam je je ook bij de kassa!
Hihihi ik heb het ook wel een keer gehad, ach je zal echt niet de enige zijn. Volgens mij hebben meer moeders daar last van.
BeantwoordenVerwijderenVoordat wij de winkel in gingen zei ik altijd tegen de kinderen 'Jullie hoeven niets te vragen, want het anwoordt is toch nee'. Waren we in de winkel komen ze met iets aan lopen zeggen ze 'Dit mogen we niet he mama' en vervolgens brachten ze het weer terug.... (dit ging dan de hele tijd zo door.....)
Nou ,het is mij ook een keer overkomen hoor! Niet eens met kinderen, maar ik reed met iemand mee en die zag een bekende. Ik erachteraan terwijl ik nog twee kratjes bier onderin de kar had staan! Ik werd ook behandeld alsof ik een geboren dievegge was..... Ik zou zeggen: gewoon sch...t aan hebben. Weet je: als jij nou zeker weet dat je niet wou stelen, dan mag zij toch denken wat ze wil?
BeantwoordenVerwijderen@ Kwetsen? Prachtig om te horen dat je onze kleindochter zo'n prachtig meisje vindt! En idd. op foto's lijkt ze zo bewust van alles. En wij hebben ook vaak het idee dat ze veel 'snapt', maar dat het door haar handicap niet naar buiten kan komen.
BeantwoordenVerwijderenZe weet aan te geven dat ze het niet prettig vindt om alleen te zijn, ze lacht om dingen en wij volgen haar!
*oeps* Ik heb wel eens gehad dat ik boodschappen op de voetenplank van mijn scoot had gezet. Bij de kassa's vervolgens een hoop gedoe had om in het pad van de kassa te komen (drukte in een kleine supermarkt, echt niet fijn) en dan haastig alles op de band moest zetten en dus iets vergat. Vervolgens grote boodschappentas ervoor en dan pas thuis erachter komen dat er nog wat op de plank stond. Ach ja... Kan gebeuren, denk ik dan maar. Maar dat gevoel op het moment dat je dan 'betrapt' wordt... Mag de grond nú open gaan aub?
BeantwoordenVerwijderenIk grinnik om dit blogje en mijn hart huilt om het pestblogje.... Lieve, lieve Punzeltje... ik ga je zaterdag knuffelen!! XxX
BeantwoordenVerwijderen