Vandaag zat ik weer tegenover de kinderarts met de mooiste naam van Nederland. Mooie ogen, sympathiek hoofd. Een absolute kei met kinderen (zowel inhoudelijk als zeker de bedside manner) en net zo goed met moeders (al weet ik niks van die bedside manner, belangrijke disclaimer). Een linkspoot, net als ik. Op één aspect na was het enorm fijn hem weer te zien. Maar dat ene aspect was dan wel weer doorslaggevend: ik had namelijk gehoopt hem nòòit meer dààr te zien.
Maar goed. Daar zaten we weer. Ik wil niet zeggen dat we terug zijn bij af, maar we zijn wel terug ergens daar waar het totaal niet okay is. Het feit dat we wegliepen met de beste symptoombestrijding ooit dankzij de lieve dames van de kinderafdeling en de dokter met de mooiste naam van Nederland, doet niks af aan het feit dat we er nog lang niet zijn.
Sterker nog, de weg is misschien nu nog moeilijker omdat het probleem tussen de oren zit en dat bijzondere breintje van hem er een mening over heeft. En dat breintje is twee jaar verder dan toen. Daarbij blijkt hij in staat om op wilskracht zware medicijnen te ondermijnen.
We zijn niet terug bij af dus weet ik ook niet welke weg we nu moeten afleggen. Iemand heeft er een onbekend spelbord naastgelegd: Ga terug naar start, U ontvangt geen 200 gulden en u springt over op het bord zonder spelregels.
Mijn emoties van de afgelopen week zitten hoog maar zijn nog niet geuit. Maar ze zitten om de hoek dus die komen wel. Hij daarentegen heeft ze verstopt. Ik weet niet hoe en wanneer ze eruit komen, maar dat gaan we later zien. Vandaag had hij na zijn indrukken, zijn angst, zijn huilbuien en zijn verdriet (en na al zijn ingehouden huilbuien en ingehouden verdriet) voornamelijk behoefte aan het gewoon bijna 6 zes zijn op een vrijdagmiddag.
Beloofd is beloofd. De politieboot van lego als het was gelukt, het poepen. Hij heeft hem helemaal zelf correct in elkaar gezet met behulp van de plaatjes. Ik vind het knap. Hij ook. Tot heel diep.
En toen ik thuiskwam van de kapper wilde hij me wat laten zien. Na maanden en maanden van modderen was hij blijkbaar gewoon opgestapt en weggefietst samen met zijn grote broer. Hij wilde me met name laten zien dat hij op en af drempeltjes kan.
De eerste signalen dat we geen spelregels hebben op het nieuwe spelbord werden vandaag echter ook al duidelijk. We hebben nog een lange weg te gaan.
Wil hij me alles laten zien wat hij wel kan?
Ik hoop dat jullie snel ergens plotseling een joker in kunnen zetten en zodoende de clue krijgen naar de finish.. *knuffel*
BeantwoordenVerwijderenAch dat mannetje van je... Wat een strijd speelt er zich in zijn koppie af hè? Je kent hem wel heel goed, want je beschrijft het op een manier die ik bij mezelf dus weer zó herken... *zucht*
BeantwoordenVerwijderenIk sluit bij Jolanda aan, jokers, aanwijzingen.. En weet dat, waar er geen spelregels zijn je ze zelf mag bedenken (denk aan calvinball). Alleen heb je wel Wijzemans als medespeler en ook hij mag spelregels bedenken! Doet dat waarschijnlijk onbewust. Misschien kun je het gesprek met hem aangaan en de spelregels boven tafel krijgen..?
BeantwoordenVerwijderenHmmmm, geen spelregels betekent inderdaad ook zelf mogen maken....en Wijzemans laten maken...
BeantwoordenVerwijderenHmmmm...
Ik wens dat je in elk geval achteraf het spel de moeite waard vond te spelen !
BeantwoordenVerwijderenOh gats wat ontzettend vervelend. En wat een kracht hebben sommige kindjes toch (al) in hun lijfje en koppie. Laten we hopen dat dit spel een spel is met alleen maar winnaars.
BeantwoordenVerwijderensjemig, ben jij nog speciaal naar de kapper gegaan voor morgen? Zou ik ook wel hebben mogen doen. Het is weer te lang. Maar helaas, kapper pas weer over twee weken. ;-)
Slaap lekker, niet te veel piekeren en tot morgen!
kan het zijn dat als Wijzemans in een situatie komt waarin hij het gevoel heeft het niet onder controle te hebben, hij die controle op een andere manier afdwingt, door bv. zijn lijf te beheersen? Zou het kunnen dat Wijzemans te jong is om in te zien dat je niet alles onder controle hoeft te hebben? Dat zou aansluiten bij dat spelbord zonder spelregels en
BeantwoordenVerwijderende spelregels door hem laten maken, hij maakt ze nu immers ook.
Kan hij, met hulp van zijn super broers en mams en paps andere spelregels maken, waardoor zijn lijfje niet zo in de knoop raakt?]
hele klus, ik weet het! Ik wens jullie veel sterkte en Wijzemans heeft een prachtige boot gebouwd. En wederom dank ik de hemel op den bloten knie-en dat hier de klus geklaard is met niet eens zo'n beroerd resultaat.
Moeilijk hoor, moeder zijn van een bijzonder kind. Maar jij kan het. Geniet maar van je mooie ventje en sterkte met de onbekende spelregels...
BeantwoordenVerwijderenOff topic: wat een prachtige assepoesterschoen in je header!
BeantwoordenVerwijderenHelemaal niet makkelijk lieve Rap en mijn respect voor jullie en hele dikke knuffel (en wat heb je het prachtig omschreven).
BeantwoordenVerwijderenLiefs van hier
Jakkes. Die stappen terug doen is niet wat je voor ogen had... maar het komt allemaal goed. Het duurt alleen wat langer dan je hoopte.
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt wel schaken op twee borden, en dan nog zonder regels. Moeilijk hoor, maar ik wens jou en Wijzemans heel veel wijsheid en doorzettingsvermogen toe. En ongetwijfeld komt het goed!! Dat kan niet anders met twee zulke 'wijze' mensen.
BeantwoordenVerwijderenPfieuw wat een moeilijk spel! En ik was al nooit goed in monopoly, laat staan zonder startgeld. Ik ben, geloof ik, niet de eerste die denkt dat Wijzemans iets meer zicht heeft op de spelregels. Is er niet een kanskaart die hij in gedachte heeft die het spel voor hem (en daarmee voor jou/jullie) makkelijker maakt?
BeantwoordenVerwijderenIngewikkeld. Kinderen hebben vaak spelregels waar ze zichzelf niet van bewust zijn (de mijne althans, dat maakt me allerminst een deskundige..)
Het fietsen lijkt een tweede overwinning op zichzelf die dag en de boot is ronduit knap! Waarschijnlijk gemaakt met een gebruiksaanwijzing; zo handig die dingen.....
Ohhh wat moeilijk! Ik zou zeggen:"Ga dat spelbord maken samen met hem." Laat alle elementen van zijn/jullie leven erin terugkomen en zet zo nu en dan een kanskaart (obstakel) in waarvan je weet dat hij iets moeilijk vind (of gewoon lastig). Maak dat bespreekbaar en zoek samen naar een manier om verder te dobbelen. Op die manier krijg jij meer inzicht en kan hij zich uiten. Een spelbord zonder spelregels is anders zooo moeilijk.
BeantwoordenVerwijderenHij komt er wel. Jij ook. Ik weet het zeker. Ik heb je bezig gezien met je oudste aan de telefoon, en je bent een top-moeder, weet je dat? (met een hoofdletter T! ;-) )
BeantwoordenVerwijderenSamen komen jullie er wel uit ! Succes !!!
BeantwoordenVerwijderenspel?ja natuurlijk maar wel je hele leven als spelbord en steeds wisselende medespelers...
BeantwoordenVerwijderenhe ik zal je een inzicht kaart trekken..
"Ik durf mijn kwetsbaarheid te laten zien."
is die niet mooi
strekte meidje
Het is geen makkelijke weg die jullie te gaan hebben, maar volgens mij zijn jullie wel een geweldig team samen! Heel veel sterkte gewenst.
BeantwoordenVerwijderenEen reactie op je pestblogje: mijn hart brak.....
Ik kan alleen maar zeggen: "Het komt goed"
BeantwoordenVerwijderenIk kom hier net kijken, en lees dit blogje als eerst. Dus wat er precies aan de hand is weet ik niet, maar hopelijk komt alles goed, en ik hem geleerd zolang je dat geloofd. Komt het ook.
BeantwoordenVerwijderenSucces