maandag 4 april 2011

De spreekwoordelijke schouderklop in meta versie

Mijn werk neemt een behoorlijk grote plek in mijn leven in. Ik werk 4 dagen per week, en da's best veel als je een stuk of 3 kinderen hebt. Ik zal weer eens een logje wijden aan de voor- en nadelen van 24-uurs diensten en het regelen van 2 banen waarbij beiden veel buitenlandse reizen maken, maar niet nu. Bij wijze van hoge uitzondering ga ik eens een logje dichten over mijn werk. Had ik al gezegd dat mijn werk een behoorlijk grote plek in mijn leven inneemt? Nee? Nou, mijn werk neemt een behoorlijk grote plek in mijn leven in. Mede daarom log ik er niet graag over. Mijn log is mij, mijn, mijn lief, mijn leven, mijn kinderen, mijn hardlopen. Niet mijn werk want daar ben ik al genoeg mee bezig. Bij wijze van uitzondering ga ik dat nu wel doen. Niet inhoudelijk, want daar ben ik die 4 dagen al genoeg mee bezig. Nee, het is de meta versie die ik hier wil vertellen. De frustratie en de ontlading. Die wil ik delen moet ik loggen. Nu. NU! Het zit me blijkbaar hoog.

Ik ben een half jaar voor de helft van mijn tijd gedetacheerd geweest op een andere plek binnen de toko. Ik mocht *oh hoe bizar geweldig* aan de basis staan van een nieuw onderwerp: de oprichting van een hele nieuwe tak van sport. Ik mocht paden banen, ik mocht procedures verzinnen en ik mocht freewheelen en iedereen luisterde naar wat ik verzon. Dat was ik gewend op mijn oude stek (ja ik ben hooghartig want ik ben goed in wat ik doe) maar nu ontdekte ik dat ik het ook op andere terreinen kan.

Mijn eigen stekkie was niet blij met mijn uithuizigheid en dat lieten ze (ze = de leiding) merken. Op zich is dat wel een compliment (je wordt blijkbaar gemist), maar uiteindelijk begon bij mij een schoen te wringen. En bij schoenen wringen heb je bij Hooggehakte Rap toch echt een serieus probleem. Ik was tijdelijk uitgeleend voor een klus en ik verzette bergen. Het thuisfront klaagde ondertussen alleen maar dat ik niet thuis was.  De credits kreeg ik wel van de tijdelijke plek, maar nul van de plek waar ik weer terug zou keren. En uiteindelijk hebben we allemaal toch die schouderklop nodig...ik begon te balen van het thuisfront. Per 1 april (geen grap) ben ik weer volledig terug op mijn eigen stek en voor mijn gevoel kreeg ik niet meer dan een lauwe "he he, we weten weer waar ze uithangt". Rap was not amused....

Vandaag op het maandelijkse teamoverleg viel er een onderwerp uit en ik wierp me op om als invaller een presentatie te geven over wat ik heb gedaan "aan de andere kant". Ik flanste een presentatie in elkaar. (Ik ben arrogant, want voor presentaties draai ik inderdaad mijn hand niet meer om, al is het voor Robbie Williams, nou okay, voor hem zou ik dan nog net wel onzeker zijn.) En vandaag schoof toevallig iemand aan van de hogere, nog hogere leiding. "Laattie fijn wezen!", dacht ik bij mezelf, "dit komt voor mij totaal niet ongelegen uit!" Ik stak mijn verhaal af.

Aan het eind van het liedje gaf de hoge bobo complimenten, maar die waren inmiddels niet meer zo belangrijk na de levendige discussie met mijn (meer betrokken dan ik dacht) collega's en de afsluitende woorden van mijn direct leidinggevende: "Ze waren enorm blij met je. Zelfs zo blij dat ze je wilde inlijven. Gelukkig kon ik daar nog net voor gaan liggen, want wij kunnen je echt niet laten gaan!"

27 opmerkingen:

  1. Kijk! CHAPEAU!! met.. zeven hoofdletters!! (ja, ik moest ze even tellen ;))
    Terecht dat je hooghartig bent, nee, niet hooghartig, je bent je bewust van je kwaliteiten, dat klinkt een stuk positiever!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Maakt niet uit hoe ingewikkeld je hebt moeten doen voor het compliment, het is heerlijk als je het krijgt. Ja toch?!
    En dit is het soort blog wat je nog eens terug kunt lezen om je geheugen weer op te frissen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoppa... en steek die maar ik je zak. Dus.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat heb je nodig: een compliment. En ik weet ook zeker dat jij hem dubbel en dwars verdiend!
    Chapeau!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heerlijk om dat te horen. Geniet daarvan!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Goed zeg!! Ja het is wel fijn om een compliment te krijgen, ook als je zelf wel weet dat het goed zit. Dat men laat weten dat ze hebben gezien hoe hard je hebt gewerkt en hoe goed je het hebt gedaan. Uiteindelijk is die waardering toch heel belangrijk. Fijn dat je dat uiteindelijk wel hebt gekregen, zo te lezen absoluut verdiend. Geniet ervan!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wow! Wat een goed gevoel moet dat geven! Well, you deserved it!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. YEAH!!!! Het duurde dan wel even maar uiteindelijk kreeg je dan toch de verdiende spreekwoordelijke veer in je reet ;) Goed gedaan hoor, niets menselijks is je (ons) vreemd en dat schouderklopje wordt soms zwaar onderschat (door de hoge en hogere bazen) maar daar kunnen we weer even op teren. geniet er dus nog maar lekker van!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Zo, die kun je in je zak steken. En terecht denk ik (voor zover ik je ken). Maarre: wat heb je zelf het liefst? Op je ouwe stek blijven of de oversteek wagen?

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Oh wat heerlijk! Ik ben het overigens met eh.. wie was het... Kipdelek eens dat het geen hooghartigheid is. Je mag best laten merken dat je weet waar je talenten liggen; valse bescheidenheid is nergens goed voor.
    Overigens, in het kader van wij-lijken-wellicht-wat-op-elkaar, euh... ik werk op een administratieve afdeling; vind dat vreselijk werk dat me niet kan boeien, maar ik vermaak me prima omdat ik het druk heb met... processen beschrijven en voorstellen doe voor verbeteringen. En de valse bescheidenheid weglatend: men heeft mij vanaf mijn vorige plek op deze neergezet... omdat ik daar beter in ben dan menig ander. De klus is overigens binnen afzienbare tijd klaar en ik hoop dat de baas van mijn baas al een andere leuke stek voor me in gedachten heeft. Anders moet ik me maar eens bij hem gaan presenteren. En tja, voor een presentatie draai ik mijn hand niet om, behalve die waarin het onderwerp mijzelf is...
    Zeg, geniet van die veer in je r...!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Kijk dat heb je binnen. Zal wel niet zo zijn dat je 131 keer meer verdient als het gemiddelde salaris net als die meneer van KPN.(7,9 miljoen)
    Maar toch een mooie opsteker. Je weet tenminste wat je waard ben. Geniet van dat heerlijk gevoel. Ik vind het nogal wat 4 dagen maar ken er meer(mijn dochter)die alle bordjes omhoog houden.

    liefs Leni

    BeantwoordenVerwijderen
  12. En dat doet een mens goed! Goed aangepakt ook, als je erom moet gaan vragen zijn de complimenten lang niet zo waardevol.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Dat lees/hoor ik graag! Dat mensen er openlijk vooruit komen dat ze zichzelf goed vinden! Ga zo door! (Nee, dit is niet sarcastisch bedoeld, dit is eerlijk gemeend.)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Het mag ook wel eens gezegd worden, dus je hebt het helemaal verdient zo'n 'dreun' op je schouders! ;-}
    Nog steeds is het 'not done' om open en bloot te zeggen dat je ergens 'goed' in bent. Dat zou eens moeten veranderen, maar zelf heb ik er ook moeite mee... Misschien dat ik het er volgende week maar eens uitgooi bij m'n jaargesprek...

    BeantwoordenVerwijderen
  15. It sucks dat je er bijna om moet vragen maar hey... dit is wel effe lekker!!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Precies! En waarom zouden we niet wat vaker zeggen dat we goed zijn in wat we doen?! Je hebt het slim aangepakt meid om die presentatie zo huppetee in elkaar te flansen!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Haha, goed meid! Anders had ik ze wel even gebeld:-)

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Wauw, zie dat soort feedback maar eens te krijgen in je moederrol.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Wat een boost voor je zelfvertrouwen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ladieda, het voelt inderdaad erg fijn en bedankt voor de complimenten! Het is inderdaad raar dat je bijna schaamt om gewoon recht voor zijn raap te zeggen dat je ergens goed in bent...zelfs hier deed ik het nog met een beetje een kwinkslag....

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Lekker hoor! Waardering. Gelukkig krijg ik die wel van manlief en zoonlief en vandaag vele gemeende bedankjes voor een geslaagde verjaardag terwijl ik een kuurtje begon voor een blaasontsteking. Ook hier 24-uurs-dienst ;)

    Lijkt me toch wel leuk, zo'n baan zoals jij hebt en daar gewoon rete-goed in zijn. Leuk geschreven. Maar je hoeft je niet te verontschuldigen voor talent en iets waar je hard voor werkt. Met opgeheven hoofd en een ferm bedankt het compliment aannemen ;)

    You Rock!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Wat heerlijk! En wat fijn ook dat je gewoon zegt waar je goed in bent! Als mensen vragen (oke.. vroegen) of ik goed kon schaatsen, zei ik ook altijd JAAA!, terwijl ploeggenoten 'ik weet niet, hoor, kan ik niet zeggen over mezelf' antwoordden.. Vind ik zelfs bijna een teken van zwakte! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Goed is dat zeg, om van twee kanten te horen dat je eigenlijk voor 100 procent 'gewenst', nee, geeist bent. Dan weet je wat je waard bent (stilletjes weet je dat natuurlijk al lang, maar niemand zegt het).

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Geweldig, die erkenning. En slim aangepakt! Ik zou ook not amused zijn geweest met zo'n magere reactie, maar kan me ook voorstellen dat het voor collega's lastig is om in te schatten wat je daar aan de andere kant nou precies hebt gedaan. Alhoewel zij dat natuurlijk ook gewoon hadden kunnen vragen.

    Hoe dan ook... Goed dat dat onderwerp uitviel en jij die tijd opeiste. Ook al weet je zelf dat je het goed doet, dan nog is het fijn om het af en toe ook eens van een ander te horen!

    Oja enne... Als ik nou je handje vasthou over eh *kijkt op datumteller* 70 dagen! dan zijn die zenuwen om een presentatie voor Robbie te houden vast nog wat minder. *grinnik*

    BeantwoordenVerwijderen