zondag 10 april 2011

De Ridderhof zal nooit meer hetzelfde zijn

Mijn moeder kan mij tot waanzin drijven. Het mens is namelijk niet van de mobiele. Ze heeft wel een mobiel, maar ze heeft niks met dat ding en mobiele bereikbaarheid. Wij zijn tegenpolen in dat opzicht: ik en mijn iPhone zijn zowat een Siamese tweeling, zij is meer van de "dan ben ik toch gewoon niet bereikbaar?" Tot waanzin, dus.

Tot mijn 21e woonde ik bij mijn moeder. En zij woont nog steeds in het huis dat ik zo goed ken, daar in die wijk die ik zo goed ken, daar op steenworp afstand van de Ridderhof. De Ridderhof is haar winkelcentrum (ooit ook de mijne) en ik weet dat ze er vaak komt. Vaak in de zin dat je haar daar zomaar op een zaterdag kan aantreffen rond lunchtijd. Wat zeg ik, je verwacht haar daar, op zaterdag, rond lunchtijd.

Zaterdag belde ik haar (in onderdrukte P.A.N.I.E.K.) toen de eerste berichten in het nieuws kwamen. Ik nam me bij voorbaat mentaal voor niet direct het ergste te denken bij geen gehoor, want ze is niet van de mobiele. Maar wat was ik opgelucht toen ze na twee keer overgaan al opnam met haar gebruikelijke "Met de Meisjesnaam van Rapunzel's Moeder."

Op vrijdag had ze met zichzelf overlegd: "Ga ik vandaag boodschappen halen of doe ik dat morgen?" Ze haalde haar boodschappen die vrijdag.

Er zijn plenty zaterdagen geweest dat ik geen gehoor kreeg rond lunchtijd omdat ze op dat moment daadwerkelijk daar boodschappen deed.
***
Vandaag probeerde ik haar te bereiken maar ik kreeg keer op keer het antwoordapparaat. Haar mobiel stond uit, uiteraard. Gelukkig kreeg ik vandaag geen gehoor en gisteren wel.

24 opmerkingen:

  1. OH meid wat een schrik! Afschuwelijke momenten zijn dat. Ben blij dat je moeder ongedeerd is! Hopelijk geen kennissen van haar/jou betrokken? Het is bizar en ongelooflijk wat daar gebeurd is.
    Overigens heb ik ook zo'n anti-mobiel moeder!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vind 't van veraf al pffff zo'n verhaal.
    Ondanks dat je rustig probeert te blijven, zal je toch even de schrik om 't hart zijn geslagen. En gelukkig werd jij gerustgesteld.
    Ik denk ook aan degenen die dat niet werden ..
    Met mijn pet kan ik er niet bij.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Om gek te worden .... Opeens weet ik ook weer waar mijn zwager en schoonzus woonde tegen over de Ridderhof. Het was de Juno straat....Er wonen nog meer fam leden in A. Ze zijn allemaal van die bekende H super markt . Wij niet hoor we zijn de arme tak.Heb ook wel even in mijn rats gezeten . Maar dacht laten we maar afwachten als er iets zu zijn horen we het wel. Maar die moeder van jou pffffffffffff om gek van te worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oef, wat een schrik. Gelukkig goed afgelopen wat je meoder betreft (en wat zal jij blij zijn geweest dat je haar direct mobiel trof!) Maar wat een ramp verder....

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Pffffftttt....
    Wat een opluchting als je dan iemand aan de telefoon krijgt!

    Enne als we weer in het Noord-Hollandse gaan kamperen kmen jullie maar langs hoor, geen familie van Bevelvoerder, maar we zijn best geinig hoor '-)

    Liefs,

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een drama.. Maar wat fijn dat je moeder veilig thuis was!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat was het voor jou een bizarre dag gisteren. Ik geloof dat het niet zomaar was dat je moeder haar boodschappen vrijdag al had gedaan. Wat zul je enkele momenten ontzettend ongerust zijn geweest!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik kan niet beginnen me voor te stellen wat er in die luttele seconden door je hoofd moet zijn gegaan. Gelukkig nam je moeder op, helaas gold dat niet voor iedereen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. wat ik al had getwitterd: ik was ook zó blij dat ik hoorde dat mijn vader gisteren niet in de Ridderhof kón zijn. Ook hij had er geweest kunnen zijn. en zo bizar: de afgelopen jaren ben ik er geregeld geweest: ik kén de AKO, de breiwinkel (werkte J.'s moeder ooit) de dierenwinkel, de C1000, de Appie. het is een verschrikkelijk drama

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Gelukkig inderdaad...
    Afgrijselijk en onbegrijpelijk wat daar allemaal gebeurd is.
    Je zult maar net op het verkeerde moment op de verkeerde plaats zijn (net als die vriend in Bali uit je vorige log).
    Het leven kan raar lopen en zomaar afgelopen zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat moet dat een opluchting geweest zijn! Maar er zullen allicht mensen bij betrokken zijn die zij kent?

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik kan er met mijn pet niet bij. Niemand kan dat, denk ik. Ik ben in shock. Dacht, heel naief misschien, dat zoiets niet voorkwam in NL.

    Ben heel blij voor jou dat je moeder niets is overkomen.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Dank aan de voorzienigheid dat je mams vrijdag al haar boodschappen deed!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Bij jou zal de paniek al in je lijf hebben gezeten...en wat is het dan heerlijk om je moeder haar stem te horen....en wat verschrikkelijk voor de mensen, waar dat niet bij is gebeurd.
    Geef ze een dikke knuffel...Lieve groetjes, Margot

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ow ik kan de paniek bijna voelen op zo'n moment (mijn ouders zaten op moment van, in Enschede, je weet wel, op steenworp afstand van die vuurwerkfabriek)

    Gelukkig is jouw moeder net zo ongedeerd als mijn ouders toendertijd. Je hebt haar toch wel opgedragen om vanaf nu op dat soort momenten direct op te nemen.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Jouw mama heeft 'n geweldig engeltje bij zich!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik heb nog nooit zo vaak met haar gebeld als de laatste paar dagen.

    Het heeft haar en mij meer gedaan dan we dachten. Met name haar.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. M'n maag draait zich keer op keer om bij het horen en zien over deze vreselijke zaterdag. Ik heb wat oud-collega's in Alphen en ik heb toch via-via even achterhaalt of niet één van hen op de één of andere manier betrokken was. Gelukkig niet. Wat het dram niet minder dramatisch maakt overigens. Ik zat vreselijk over mijn moeder in toen zij in Egypte zat toen daar de rellen waren. Terwijl mijn moeder en ik geen goed-lopend setje zijn. Ik kan me dus heel goed voorstellen dat de paniek zaterdag toesloeg. En dat het bewustzeijn er nu flink in hakt.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. O meid, wat moet er door jou heen gegaan zijn zaterdag, toen je het nieuws hoorde....! En wat ben ik blij dat je haar DIRECT (als in: ala minute!!!) aan de telefoon kreeg...!!! Je moet er niet aan denken... Zoals alle nabestaanden er niet aan moeten denken, maar nu geen keuze hebben... Mijn hart huilt!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Het blijft iedereen bezig houden.
    Sterkte vanuit Amsterdam-ZuidOost

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Zo onwerkelijk zo'n gebeurtenis. En wat komt het dan opeens ontzettend dichtbij. Zoveel dichterbij dan wanneer het in een ander land is / je het enkel in de krant leest of op tv ziet. Gelukkig had je je moeder snel aan de telefoon en gelukkig had zij al op vrijdag boodschappen gedaan!

    BeantwoordenVerwijderen