Het mannelijke equivalent van speklap

Mijn baas ging met pensioen (helaas). Maar hij wil nog een klus afmaken bij ons. Godzijdank. Want zo zien we hem nog af en toe. Maar dan full time in casual in plaats van in pak.

Hij is dezelfde als voorheen. Hij straalt gezag uit al doet hij lollig, al is hij casual, al is hij geen baas meer. Toen hij nog Bovenbaas was, was hij iemand die je dolgraag als baas had omdat hij fair is. Een hele goede baas is. Met een vanzelfsprekende autoriteit zowel naar boven als naar beneden en scherp en kritisch bovendien. Nu hij geen autoriteit meer hoeft uit te stralen (maar het van nature uiteraard gewoon nog heeft) is hij nog steeds de rest van zijn werkgerelateerde karakter.  Opgeruimd, toegankelijk, amicaal, beschaafd, alert, slim, empatisch.

Hij gaat, nu hij casual zijn klus kan afmaken, regelmatig mee lunchen. Daar heeft hij weer tijd voor. En dan vertelt hij verhalen uit de oude doos en dan hangt iedereen aan zijn lippen.

Vroeger, zo zei hij afgelopen week, vroeger werkten hier nog heren en dames. En het kantoor naast mij werkte zo'n dame. Zo eentje van goede komaf. Ze praatte heel bekakt. Op een dag zei ze: "Mij krijg je niet op de kast." (Denk het bekakte Haagse accent er even bij, en leg de nadruk op "mij".) Ze wilde daar wat mee uitstralen: iets over dat de elite niet zo snel verstoord is of zo. Mijn baas liep een uurtje later haar kantoor in en riep amicaal: "Ha, speklap!"

Ze zat op de hoogste kast ooit. Zo hoog dat ze er bij wijze van spreken hoogtevrees van kreeg. Wat een briljante actie. Hij was met name zo leuk omdat je het van zo'n beschaafde man als mijn baas niet verwacht!

Enfin. Wij aan tafel schatten in dat je 99% van de vrouwen met zo'n opmerking op de kast krijgt. Of op z'n minst in verlegenheid brengt. Speklap is gewoon heel erg. Het gros van de dames aan tafel lustten geeneens speklapjes. Ik vroeg me openlijk af of er een equivalent iets is waarmee vrouwen hetzelfde teweeg kunnen brengen bij 99% van de mannen. We kwamen tot de conclusie dat er wel dingen zijn, maar die moet je uitleggen in meer woorden, of je moet toevallig iets weten over die man. Maar een mannelijke "ha, speklap!" is er niet.

Of toch?

Toen we de kantine uitliepen schoot me iets te binnen. Als je nu heel goed kan acteren, en als iemand wat tegen je zegt, zoiets als "ha, speklap" en je reagert daarop door spontaan in huilen uit te barsten...daar breng je wel 99% van de mannen mee in verlegenheid. De mannen uit het gezelschp konden dit alleen maar beamen.

Man, wat hadden we een leuke lunch!