woensdag 18 mei 2011

Je krijgt wat je verdient.

"Je krijgt wat je verdient, maar niet persé van dezelfde persoon. Want dat zou saai zijn."

Toen ik ooit enorm teleurgesteld was in iemand, sprak een wijze dame deze woorden. Inmiddels weet ik dat ze waar zijn.

Ik kan enorm uit de bocht vliegen en mensen kwetsen. Ik kan enorm vol van mezelf zijn en te weinig aandacht voor anderen hebben. Ik kan enorm mopperen op anderen. Dat kan ik allemaal heel erg goed. Maar ik geef ook die fietser die ik niet ken en die ik onderweg inhaal een compliment omdat ze zo'n schitterende jas heeft. Is toch leuk om te horen? Ik zie haar nooit meer en ik krijg er van haar niks voor terug. Maar zij en ik hebben allebei een goed gevoel overgehouden door die opmerking. Heel anders dan hoe ik me voelde toen ik werd ingehaald door die idioot die me "vuile t.eringh.oer" noemde omdat ik al fietsend iets uit mijn tas probeerde te pakken. Enfin, to the point Rap, to the point.
Ik kan ook heel ver gaan voor vrienden. Soms zelfs een tikkie te ver ten koste van mezelf en mijn omgeving. Maar door de bank genomen geeft mijn inborst "te geven" mij (en de rest) een goed gevoel, geloof ik.

En verdomd als het niet waar is. Ik krijg het terug. Maar niet persé van dezelfde persoon. (Want dat zou saai zijn.) Logland is een voorbeeld van "ontvangen uit onverwachte hoek". In tijden van zorgen ineens een kaartje of zelfs een pakje ontvangen van mensen die je alleen virtueel kent. Dat is zalig. Een kaartje is ineens niet virtueel meer, dat is tastbare genegenheid. En als ultiem voorbeeld biedt iemand die mij nog nooit in het echt heeft gezien, ons haar huis aan gedurende haar afwezigheid. Precies toen ik het zo hard nodig had.

En soms krijg je het echt van niet dezelfde persoon terug. Dit was even een enorm lange inleiding om te komen tot dit punt. Dit is weer zo'n "zoek de rode draad"-logje, blijkbaar. Enfin, ik heb 'm weer (rode draad).

Op weg naar het ziekenhuis met Wijzemans had ik een anderhalf uur te overbruggen. Wat te doen....naar huis? Ergens blijven hangen? Gelukkig lag Centraal Station op onze route en dus gingen we treinen kijken. En een koekie of een croissantje kopen. Wijzemans was moe (had de avond tevoren nog om 23:00 uur op de dokterpost gezeten) en hij was bang, want hij wist dat Het Bezoek Aan Het Ziekenhuis in het verschiet lag. En hij wilde een treinenpuzzel. Nou jongen, wij gaan een treinenpuzzel kopen. (Die hadden we ooit in huis maar die had ik wegens incompleetheid weggeknikkerd.)

Maar de NS blijkt niks meer te verkopen. De hele kinderlijn is *hop* wegbezuinigd. Ik stond met een opengetrokken portomonnee glazig te kijken naar de dame van de informatiebalie. Wijzemans was teveel uit zijn doen om te dreinen en was oprecht zielig.

En toen stapte er een mooie blonde dame met een NS uniform op me af: "Ik heb er nog eentje in de verpakking thuis. Ik wist dat ze eruit gingen en heb er nog eentje meegenomen. Mijn kinderen zijn er eigenlijk te oud voor. Maar hoe krijg ik die bij jou?"

Omdat ik ook te weinig slaap had gehad en met mijn kop bij het ziekenhuis zat, gaf ik enorm dankbaar mijn gegevens, zei ik veel te weinig dank je wel, en delete mijn brein daarna de gegevens van dit incident. Mijn brein had het even te druk met andersoortige zaken. Maar maandag belde ze. "Je spreekt met Ingrid, van de NS. Ik heb de puzzel meegenomen en hij ligt bij de informatiebalie."

Flabbergasted.

Ze wist dat zij er zelf niet zou zijn als ik de puzzel zou ophalen. Ik was die fietser met die jas die zij inhaalde. Alleen had ik niet eens een mooie jas aan.

Ik hoop dat ze het kaartje kan waarderen dat ik nog snel geschreven heb. Ik hoop haar ooit nog eens tegen te komen op het station. Ik blijf mezelf zijn en geven. Want je krijgt wat je verdient. Maar niet persé van dezelfde persoon. En boy oh boy, wat hoop ik dat Ingrid die werkt bij de NS krijgt wat ze verdient! In dit geval per definitie van niet dezelfde persoon.

Image Hosted by ImageShack.us

34 opmerkingen:

  1. Er bestaan gelukkig dus toch nog medenkende en sympathieke mensen blijkt maar weer.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hier word ik helemaal blij van. Wat mooi!
    Bedankt voor een positief begin van de dag!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Geweldig! Heerlijk dat soort gebaren.

    Sterkte met de overige perikelen, als lurker leef ik met jullie mee!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zo zie je maar weer... wie goed doet, wie goed ontmoet!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een lieverd, die NS mevrouw :)

    Mooi verhaal!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Kijk, en dat verwacht je dan weer niet van de NS. Blijken daar ook maar ineens gewoon allemaal vriendelijke mensen te werken. Die heel vaak vooral veel s.h.i.t. over zich heen krijgen.
    Mooie ervaring, moet ik weer denken aan het filmpje met "Free Hugs".

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Een dikke glimlach op mijn gezicht! Wat ontzettend lief en bijzonder. Net als jij:-))

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Soms zijn engeltjes bengeltjes... en andersom...

    Liefs,

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat bijzonder. Wat lief. Zij gaat net als jij vast krijgen wat ze verdient.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Mooi Rap, dit kleurt de wereld weer een beetje mooier!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Zo zie je maar wie goed doet goed ontmoet.
    Liefs Leni

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Prachtig dat zulke mensen nog bestaan! Andersom zou je het ook gedaan hebben, maar dat geeft nog geen garantie dat anderen dat ook doen. Als ik vanavond weer naar alle ellende op het nieuws kijk, zal ik hier even aan denken ;).

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wauw. Mooi. Goed ook, jezelf blijven geven, ondanks gekwetst worden, vaak keer op keer.

    'je krijgt wat je verdiend, maar niet perse van dezelfde persoon. Want dat zou saai zijn'.. Die ga ik onthouden

    BeantwoordenVerwijderen
  14. zo heel waar... en zeker die toevoeging die je erbij schrijft (maar niet van dezelfde persoon, want dat zou saai zijn!)... hele wijze les voor mij ook geweest de voorbije tijd... maar het klopt inderdaad... ik ben ook zo aangenaam verrast door het medeleven van sommigen die ik nooit echt zag, en even onaangenaam aangedaan door het verloren gaan van contacten die me dierbaar waren... maar ... je krijgt wat je verdient!
    was eventjes afwezig in blogland en heb hier blijkbaar een heleboel gemist... ga het eerst even bijlezen... maar alvast sterkte meid, met alles wat je meemaakt!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ach... dat is echt mooi en bijzonder.
    Wijzemans is ws helemaal gelukkig met zijn puzzel!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. O, het is zo waar!!
    Je krijgt wat je verdient maar niet per se van dezelfde persoon...Ik ga deze écht onhouden.
    Zulke ervaringen kleuren je dag en geven je vleugels, net zoals die k. ervaring je uit je evenwicht kan brengen.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. What goes around, comes around.
    Prachtig!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. De puzzels zijn al een keer of tig gemaakt...zalig. Het gaat met Wijzemans ook een stukje beter. Vandaag nog telefonisch consult gehad met de kinderarts. We houden ons mannetje goed in de gaten.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Nah. Dat is een actie om in te lijsten. Wat SUPERLIEF!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. wat ontzettend lief van Ingrid-van-de-NS. ze zou blozen als je jouw stukkie las, ik weet het zeker.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Weer zo'n mooi logje! Ik word er stil van.........

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Wow! Wat kan je dan even warm van binnen worden als iemand zoiets voor jou doet. En je hóeft er dus niet eens een mooie jas voor aan te hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Wow.
    Ik vind het werkelijk zó bijzonder!
    Maar je weet... je krijgt wat je verdient.

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Kijk Punzel, dat is weer een geweldige opsteker, de mensheid heeft niet alleen maar nare egoisten geproduceerd. Hoera voor Ingrid van de NS.
    Ik doe dat ook regelmatig, zomaar mensen die ik niet ken een compliment geven in het voorbijgaan. Ik meen het dan ook oprecht en je ziet de mensen dan opeens met een glimlach verdergaan.
    Dat is dan al beloning genoeg voor mij.
    Maar Ingrid zal denk ik zeker beloond worden voor haar gebaar.
    Fijn dat Wijzemans er veel plezier aan beleeft en dat het weer wat beter met hem gaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Ja, soms wordt je gelukkig ook opp een positieve manier verrast...het leven kan inderdaad heeeeel mooi zijn. Veel puzzelplezier, Groetjes, Margot

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Ik ben helemaal ontroerd! De NS op z'n breedst!

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Ze bestaan nog , bijzondere mensen. Zo ontving ik vandaag een prachtig compliment op mijn blog, geheel onverwachts, ik kreeg er een kleur van. Bedankt daarvoor :)
    (Let wel, hier loopt maar 1 jochie in huis rond ipv 3 en dan lukt het nog aardig om "mijn" hoekjes te creeeren. De plaatsen in huis waar dat niet lukt zie je dan ook niet op mijn blog, maar geloof me die zijn er ook, soms meer dan me lief is haha)

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Gewoon WAUW!....en geniet ervan, wondertjes gebeuren nog steeds hoor lieve Rap!!
    Dikke knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Wat mooi en bijzonder zeg, uit onverwachte hoek een gebaar is zo mooi en zeldzaam tegenwoordig.

    (Ik zag dat het gelukt is met je blog mobiel. Hihihi geeft niet voor de spam, ben blij dat ik kon helpen. )

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Had hier gereageerd dacht ik, maar kennelijk is er iets misgegaan.
    Probeer ik het nog eens. Want laat ik nu dan ook eens als die anonieme fietster zijn en zeggen dat ik bij tijd en wijlen je logjes lees en daaruit straalt (voor mij in elk geval) dat je een mooi, warm, hartelijk, bijzonder mens bent.

    BeantwoordenVerwijderen