D.

Toen de tijd begon te spelen dat ik haar hoofd eraf wilde rukken, leerde Spelmaker D kennen. D was in de buurt komen wonen en Spelmaker en hij waren instantaan dikke mik.

D is een kop kleiner en een jaar ouder. 

D bleek na de grote vakantie ook op Spelmaker's school te komen. En tegen de tijd dat Spelmaker de moed had opgegeven toch terug bij zijn vrienden in de klas te komen, wenste hij vurig maar één ding: "als D maar bij mij in de nieuwe klas komt, als D maar..."
Zijn hartverscheurende, fatalistische pleidooi staat letterlijk in mijn ziel gebrandmerkt: "Mam: als D niet bij mij in de klas komt, is alles verloren!"

Dat D uiteindelijk inderdaad bij Spelmaker in de klas komt, heeft alles met toeval te maken en niks met beleid van de school. Jullie kennen mijn mening.

D en Spelmaker blijken bijzondere vrienden. D blijkt een bijzonder jongetje. D's moeder blijkt een bijzondere vrouw. Spelmaker en D zijn onafscheidelijk samen met...Kind aan Huis. Het is een genot!

En vanavond slaapt D hier voor het eerst.

Dat hij mij tot op de avond van vanavond nog steeds met u aanspreekt, sla ik er wel uit, bij wijze van spreken.

De medicijnen die ik meekreeg voor D en het ENORME litteken op de borstkas van het ventje die een ENORME openhartoperatie verraadt....en zijn bijbehorende uitleg, maken dat ik de "kop kleiner maar een jaar ouder" ineens snap.

Hoe dan ook....die twee prepubers samen zijn leuk.

Dat vindt de Bevelvoerder ook. Ze hebben zitten pokeren. En ik heb de pokerfaces op de gevoelige plaat.

En hoe stoer ze ook zijn....pokerfaces hebben ze niet!