Een gaatje,
twee gaatjes,
drie gaatjes,
vier gaatjes....
En toen dacht ik: weet je wat leuk is? Allemaal dezelfde oorbellen in alle gaatjes. Allemaal op een rijtje. En toen de bestelling van de vier identieke paren binnenkwam, besloot ik spontaan een vijfde gaatje te prikken. Vier keer dezelfde op rij...en een vijfde knopje.
Twee jaar lang kon je me zo uittekenen.
Dag en nacht. 24/7.
Kon. Met de nadruk op verleden tijd.
Vandaag ben ik gekletterd met de fiets. Een enorme knal.
Twee open knieen, twee blauwe schenen, twee open ellebogen, een bloedende vinger, een beurse kaak...en pijn aan mijn hoofd.
Maar mijn fiets deed het nog.
Ik stapte op en fietste door met een overkill aan overspronggedrag.
(Google maar, als je niet weet wat het is.)
Ik fietste door naar het winkelcentrum, want ik was op weg melk te halen.
Ik voel aan mijn oor en zie een bietske bloed op mijn vingertop.
Een beetje maar.
Ik stal mijn fiets, bel de Bevelvoerder en al kletsend door de parkeergarage zeg ik dat ik even wil kijken hoe mijn oor eruit ziet, voordat ik al overspronggedragend de AH in wil lopen..
Ik kan mijn telefoon bijna niet vasthouden van het trillen en ik kan bijna niet op mijn benen staan.
Maar ik klets al overspronggedragend door.
Al kletsend met hem kijk in de spiegel.
Drie van de vier dezelfde oorbellen zijn weg.
En de mate waarin mijn oorlel is uitgescheurd is indrukwekkend.
Oh, zeg ik, ik ga even naar het ziekenhuis, ik bel je later terug.
Ik stap op de fiets en bel al overspronggedragend mijn moeder:
Mam, ik ben gevallen, ik ben even naar de eerste hulp, haal jij de kinderen, ik bel als ik weet hoe laat ik thuiskom.
Ik fiets naar de eerste hulp.
Ik hou onderweg een beetje mijn hand voor mijn oor, want het moet er vast een beetje raar uitzien.
*overspronggedrag*
Op de eerste hulp barst ik ineens in huilen uit, want nee, ik kon niet eerst langs mijn huisarts, die kan ik alleen 's ochtends bellen.
Het overspronggedrag is weg en ik tril als een bezetene.
Mijn knieeen beginnen pijn te doen.
Mijn oor klopt en bonkt.
Mijn oorlel was niet levensbedreigend, dus sloot ik achteraan elk soort van rij.
De waarschuwing kwam dat elk geval dat binnen zou komen voorrang zou krijgen boven mijn oorlel.
Ik neem alles voor waar aan en lees daas mijn timeline en zie tweets die ik niet zou mogen zien. (Iets over Hallmark kaarten, lieve Margriet en Monique!) Uiteindelijk loop ik met een gehecht oorlel weg. En stap ik, nog steeds trillend, op diezelfde fiets naar huis.
Stiekem vond ik mijn oren mijn handelsmerk, was ik retetrots op hoe je me kon uittekenen...
Oh joh... ik hoop maar dat je oor heel netjes geneest en je straks al je oorbellen weer in kunt. Dikke kus!
BeantwoordenVerwijderenOch lieve meid, ik voel met je mee. Wat een narigheid. Kijk je wel even uit dat je niet teveel gaat doen? Even rust geven hoor! Dikke knuffel! En beterschap natuurlijk, ook mede namens al mijn mannen, die ik het verhaal net vertelde.
BeantwoordenVerwijderenAch lieve meis .... het doet me pijn je zoo te zien. Ik ben er zeker van dat jouw man je lekker verwent en dat maakt me dan wer rustig. Een beetje. *knuf*
BeantwoordenVerwijderenIk vind het ontzettend kl*te voor je! En dat je het dan ook nog zo moet ontdekken, terwijl je eerst zo boelkloedig door bent gefietst! En je oorbellen weg! En dat ze je in het ziekenhuis zo behandelen. Begrijpelijk hoor, er zijn dringender zaken, maar dan nog. En en en...
BeantwoordenVerwijderen*dikke knuffel*
En ik ga keihard voor je duimen dat het gewoon keurig netjes herstelt (met datzelfde spulletje erop dat je voor de Daltons gebruikt als het straks dicht is?) en dat je je gaatjes weer terugkrijgt!
*en nog een dikke knuffel*
O wijfie, o wijfie, wat maak je het weer spannend allemaal!!! Doe alsjeblieft rustig aan en heeeeel, heeeeeeeel voorzichtig!!
BeantwoordenVerwijderen*dikke, dikke knuffel*
Weet nu dus wat overspronggedrag is. Waarvoor dank.
BeantwoordenVerwijderenEnne: kusje op? ;-)
Ik voel helemaal met je mee. Mijn oorbellen zijn me ook heilig al heb ik er "maar" 5 2 in het ene en 3 in het andere oor. Ik hoop met je mee dat alles er straks weer netjes uit ziet en dat je er nu niet teveel last van hebt.
BeantwoordenVerwijderenAch lieverd! Dat is een rotklap geweest dat je oor (en de rest) er zo aan toe is. Gelukkig ben je niet met je hoofd op een stoeprand geklapt en geneest je scheur vast netjes! Kus.
BeantwoordenVerwijderenNou, laat Bevelvoerder maar een zusterpakje aan trekken ipv een brandweermannenpakje!
BeantwoordenVerwijderen;-)
Ik hoop dat je er niks aan over hebt gehouden lieverd! *hug*
Jeetje .... beterschap hoor! Enne, ik weet nu wel wat overspronggedrag is ... thnx!
BeantwoordenVerwijderenOoooo... wat moet het er naar uit hebben gezien.. Wat hoop ik dat het netjes kan genezen... Ik snap het trillen volkomen.
BeantwoordenVerwijderenWat ik mij nog afvraag: ben je al gaan kijken of je oorbellen nog ergens liggen? ;-)
BETERSCHAP!!!
He gatsie... wat naar (sorry, mag geen grof taalgebruik op het net zetten :-)
BeantwoordenVerwijderenKomt het weer goed met de gaatjes? Het is een mooi handelsmerk!
Voor de verandering niet voor een van je Daltons op de EHBO, maar voor jezelf...
BeantwoordenVerwijderenMeisje dat is niet de bedoeling hoor!
Take it easy, take a ....
Liefs,
Had nog nooit van overspronggedrag gehoord. Meteen gegoogled en vergeet het nooit meer! Meisje wat een smak moet je gemaakt hebben! Ik hoop voor je dat je niet te veel pijn hebt en het snel geneest. Dikke knuffel van mij
BeantwoordenVerwijderenAuw!! Shit zeg, wat balen! Hoop dat het snel herstelt en een beetje netjes. Je weet dat ook mijn oorlel ooit in 2-en is gescheurd? Maar goed, dat is ook pas heel laat gehecht. Hoop dat het goed geneest, want het zou zo zonde zijn als je je handelmerk niet meer in kan
BeantwoordenVerwijderenoch arme.....en ik maar denken dat je hem fout had uitgedaan (via je facebook dinges) maar je bent gevallen! Hoe is't met je knie-en en de rest van je lijf?? Wat een schade, wat erg! Maar je bent nu nog unieker, met 1 oor met bellen en de andere zonder! Da's heel bijzonder!
BeantwoordenVerwijderenSchrale troost, Ik know.....sterkte, ook met de aftershock.
Meis toch! #utkomtgoedutkomtgoed maar wat fijn dat je gisteravond tegen je man aan kon kruipen én dat je haar lang genoeg is om ervoor te dragen (briljante oplossing van je zoon)
BeantwoordenVerwijderenKnuff!
Ik geloof dat mijn gaatjes zijn dichtgegroeid. Nooit meer oorbellen in.
BeantwoordenVerwijderenMaar jij hebt er nu hechtingen in? En nog last?
Beterschap!
p.s. mijn weblog is nog steeds aan het verhuizen :(
H`e, wat een ellende. Hopelijk komt het allemaal weer goed! Beterschap en rustig aan doen hoor!!
BeantwoordenVerwijderenGatverdamme, wat onzettend waardeloos zeg! Tuurlijk ben je enorm geschrokken, is ook geen kattenpis zo allemaal en dan alleen in het ziekenhuis zijn.
BeantwoordenVerwijderenHou je taai!
Arme jij, sterkte en beterschap!
BeantwoordenVerwijderenWeet ik inmiddels ook wat overspronggedrag is (hoe weet jij al dat soort woorden trouwens?)
Anoniem van Carla.
Ik hoop voor je dat het goed geneest en je er uiteindelijk weer oorbellen in kunt. Doe 't maar rustig aan, want het was met recht een rotsmak!
BeantwoordenVerwijderenMeisje toch.....dat zal pijn doen. Ik wens je een heel goed herstel en ondanks je gehavende oor, wens ik je toch een hele mooie dag vandaag (en ik vind dat je het stoer gedaan hebt (en wat een 'gezeur' dan he op zo'n EH-post...alsof je voor je lol komt.....).
BeantwoordenVerwijderenDikke knuffel
Ach meis, wat naar...! Ik wens je veel beterschap en een snelle genezing en straks weer mooie oorbellen in een mooi oor.
BeantwoordenVerwijderen*knuf*
Sterkte!
BeantwoordenVerwijderenEn nu maar wensen dat een oorlidteken niet je handelsmerk wordt.
Beterende en bemoedigende groet